พระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล ฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย

๖. สังโยชนสูตร ว่าด้วยเหตุแห่งสังโยชน์

 
บ้านธัมมะ
วันที่  11 ก.ย. 2564
หมายเลข  37206
อ่าน  362

[เล่มที่ 28] พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สฬายตนวรรค เล่ม ๔ ภาค ๑ - หน้า 187

๖. สังโยชนสูตร

ว่าด้วยเหตุแห่งสังโยชน์


อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 28]


  ข้อความที่ 1  
 
บ้านธัมมะ
วันที่ 14 มี.ค. 2565

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สฬายตนวรรค เล่ม ๔ ภาค ๑ - หน้า 187

๖. สังโยชนสูตร (๑)

ว่าด้วยเหตุแห่งสังโยชน์

[๑๕๙] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เราจักแสดงธรรมเป็นเหตุแห่งสังโยชน์ และสังโยชน์ เธอทั้งหลายจงฟัง ก็ธรรมที่เป็นเหตุแห่งสังโยชน์ และสังโยชน์ เป็นไฉน ธรรมที่เป็นเหตุแห่งสังโยชน์ และสังโยชน์นั้น คือจักษุเป็นธรรมอันเป็นเหตุแห่งสังโยชน์ ความกำหนัดด้วยอำนาจความพอใจในจักษุนั้น เป็นสังโยชน์ในจักษุนั้น ฯลฯ ใจเป็นธรรมอันเป็นเหตุแห่งสังโยชน์ ความกำหนัดด้วยอำนาจความพอใจในใจนั้น เป็นสังโยชน์ในใจนั้น ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย นี้เราเรียกว่า ธรรมเป็นเหตุแห่งสังโยชน์ และสังโยชน์.

จบ สังโยชนสูตรที่ ๖


(๑) ตั้งแต่สูตรที่ ๖ - ๑๐ ไม่มีอรรถกถาแก้.