พระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล ฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย

๗. อุปาทานสูตร ว่าด้วยเหตุแห่งอุปาทาน

 
บ้านธัมมะ
วันที่  11 ก.ย. 2564
หมายเลข  37207
อ่าน  355

[เล่มที่ 28] พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สฬายตนวรรค เล่ม ๔ ภาค ๑ - หน้า 188

๗. อุปาทานสูตร

ว่าด้วยเหตุแห่งอุปาทาน


อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 28]


  ข้อความที่ 1  
 
บ้านธัมมะ
วันที่ 14 มี.ค. 2565

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สฬายตนวรรค เล่ม ๔ ภาค ๑ - หน้า 188

๗. อุปาทานสูตร

ว่าด้วยเหตุแห่งอุปาทาน

[๑๖๐] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เราจักแสดงธรรมเป็นเหตุแห่งอุปาทาน และอุปาทาน เธอทั้งหลายจงฟัง ก็ธรรมที่เป็นเหตุแห่งอุปาทาน และอุปาทาน เป็นไฉน ธรรมที่เป็นเหตุแห่งอุปาทาน และอุปาทานนั้น คือจักษุเป็นธรรมอันเป็นเหตุแห่งอุปาทาน ความกำหนัดด้วยอำนาจความพอใจในจักษุนั้นเป็นอุปาทานในจักษุนั้น ฯลฯ ใจเป็นธรรมอันเป็นเหตุแห่งอุปาทาน ความกำหนัดด้วยอำนาจความพอใจในใจนั้นเป็นอุปาทานในใจนั้น ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย นี้เราเรียกว่า ธรรมเป็นเหตุแห่งอุปาทาน และอุปาทาน.

จบ อุปาทานสูตรที่ ๗