ธาตุปฏิกูลปัจจเวกขณะวิธี ?
เรียนท่านอาจารย์ที่เคารพ บทสวด ธาตุปฏิกูลปัจจเวกขณะวิธี เป็นกถาเกี่ยวกับเรื่องใดครับ มาจากตอนใดในพระไตรปิฏก ท่านอาจารย์เคยบรรยายไว้ในเทปหรือเปล่าครับ ขอความอนุเคราะห์ด้วยครับ
บทสวดดังกล่าวเกี่ยวกับการพิจารณาปัจจัย ๔ มีจีวร เป็นต้น โดยความเป็นธาตุ และโดยความเป็นของปฏิกูลของร่างกาย ทั้งหมดเป็นเพียงธาตุ ไม่มีสัตว์ บุคคลส่วนที่มายังไม่ชัดเจนว่าอยู่ส่วนใดในพระไตรปิฎกและอรรถกถา
พิจารณาร่างกายปฏิกูลด้วย ผม ขน เล็บ ฟัน หนัง ไม่สะอาด ไม่งาม ไม่ใช่ของตน เวลาตัดเล็บออกไปแล้ว เล็บนั้นยังเป็นของตนอีกหรือเปล่า พิจารณาเป็นเพียงธาตุดินเท่านั้น หาสาระไม่ได้ ร่างกายไม่น่ายินดี เป็นที่ยึดติดของคนเขลา พิจารณาอาหารปฏิกูล เพื่อเราจะได้ไม่มัวเมาในรสอาหาร กินเพื่ออยู่ประพฤติธรรมไม่ใช่กินเพื่อเล่น เพื่อประดับให้ร่างกายให้ดูงาม ฯลฯ
ปัจจัย ๔ คือ
๑. เครื่องนุ่งห่ม จีวร สบง
๒. บิณฑบาตร คือ อาหาร
๓. เสนาสนะ คือ ที่อยู่อาศัย
๔. คิลานะ คือ เภสัช ยารักษาโรค
สิ่งเหล่านี้ แต่เดิมไม่ปฏิกูล แต่พอมาใช้กับร่างกายก็เป็นของปฏิกูลค่ะ