สติปัฏฐานในชีวิตประจำวัน กับ การแยกนามรูป
ความเข้าใจเบื้องต้นของหนูล่าสุดเลย (หนูฟังจากพื้นฐานพระอภิธรรม ตอนที่1) คือ สติปัฏฐาน คือ ขณะนี้อะไรที่มีจริงที่ไม่ได้ไปสร้างขึ้น ที่เป็นปกติในชีวิต เช่นเห็นบ้าง ได้ยินบ้าง เกิดดับ นี่คือตัวธรรม เพราะสิ่งนี้เกิดขึ้นจริงๆ
แต่ทีนี้หนูบังเอิญได้ยินในแนวทางเจริญวิปัสสนา น่าจะเป็นตอนที่23 (ถ้าหนูจำไม่ผิด พอดีได้ยินโดยบังเอิญเพราะคุณแม่เปิดจากเทปวิทยุ) ในเทปท่านอาจารย์กล่าวว่า ขณะนี้กำลังรู้ในลักษณะได้ยิน หรือ เสียง
หนูฟังแล้วหนูงงอย่างมากๆ เลยค่ะ
คือตอนที่หนูฟัง (พื้นฐานพระอภิธรรม) ก็จะประมาณสิ่งนั้นเกิดแล้ว ไม่ต้องไปใส่ชื่อว่ารูปหรือนาม
แต่ที่หนูได้ฟังโดยบังเอิญล่าสุด (คุณแม่เปิดจากเทป) คือ รู้ในลักษณะได้ยินหรือเสียง
นี่คือหมายถึงอย่างไรคะ ที่ว่า รู้ในลักษณะได้ยินหรือเสียง และท่านอาจารย์กล่าวถึงในด้านไหนแง่ไหนคะ
หนูไม่ได้อยากรบกวนอาจารย์ทุกท่านนะคะ แต่หนูงงจริงๆ
ขอเพิ่มเติมนะคะ ชุดแนวทางเจริญวิปัสสนา แผ่นที่1 ครั้งที่23
ข้อความนี้ค่ะที่ท่านอาจารย์กล่าว และหนูฟังแล้วสงสัยค่ะ
* * คนนั้นจะรู้ที่เสียงว่าเป็นสภาพที่ปรากฏให้รู้ได้เฉพาะทางหูเท่านั้น อีกคนหนึ่งอาจจะรู้ที่ได้ยิน * *
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ธรรมเป็นสิ่งที่มีจริงๆ ไม่พ้นไปจากชีวิตประจำวัน มีธรรมอยู่ตลอดไม่ว่าจะหลับหรือตื่น ไม่ว่าเป็นในขณะใดก็ตาม ก็คือ ธรรม แต่ไม่รู้ว่าเป็นธรรม จนกว่าจะได้เริ่มฟังพระธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงให้เข้าใจจริงๆ ธรรม มี ๒ ประเภทใหญ่ๆ คือ สภาพธรรมที่เป็นนามธรรม และสภาพธรรมอีกประเภทหนึ่งคือ รูปธรรม เป็นสภาพธรรมที่มีจริงๆ แต่ไม่รู้อะไรเลย เช่น สี เสียง กลิ่น รส เป็นต้น ในขั้นแรก ไม่ใช่การแยกรูปแยกนาม แต่ต้องเริ่มที่สะสมความเข้าใจถูกเห็นถูกในเรื่องของสภาพธรรมที่มีจริงๆ ในขณะนี้ก่อน ไม่ขาดการฟังพระธรรมเป็นปกติในชีวิตประจำวัน ค่อยๆ ฟัง ค่อยๆ ศึกษาไปเรื่อยๆ เพราะปัญญาจะมากได้ เจริญขึ้นมากได้ ก็มาจากการสะสมไปทีละเล็กทีละน้อย สิ่งที่มีจริง สามารถรู้ตามความเป็นจริงได้ เมื่อมีความเข้าใจที่ค่อยๆ เจริญขึ้น เมื่อเหตุปัจจัยพร้อม สภาพธรรมใดปรากฏ ไม่ว่าจะเป็นนามธรรมหรือรูปธรรม ก็สามารถระลึกรู้ตรงสภาพธรรมนั้นที่กำลังปรากฏได้ เป็นกิจหน้าที่ของธรรมฝ่ายดี มีสติ ปัญญา เป็นต้น ไม่ใช่ตัวตน ทั้งหมด ครับ
...ยินดีในความดีของทุกๆ ท่านครับ...
