สังขาร

สังขาร คือ นามธรรมและรูปธรรม เพราะมีปัจจัยจึงเกิดขึ้น เมื่อเกิดขึ้นแล้วดับไป เพราะมีการเปลี่ยนแปลง ไม่คงทนถาวร และตั้งอยู่ไม่ได้ จึงชื่อว่าไม่เที่ยง โดยทั่วไปเรามองเห็นคนหรือวัตถุสิ่งของทั้งหลายมีการเปลี่ยนแปลง เช่น คนเมื่อแรกเกิดเป็นเด็ก ต่อมา ค่อยๆ เติบโตเป็นหนุ่มสาวและแก่ชราและตายในที่สุด หรือวัตถุสิ่งของแรกก็เป็นของใหม่ แต่พอนานเข้าค่อยๆ เปลี่ยนสภาพเก่าลงไปเรื่อยๆ ที่สุดคือ ผุพัง ใช้การไม่ได้ ลักษณะอย่างนี้เป็นความไม่เที่ยงที่เป็นเรื่องราวยาวเป็นระยะเวลานาน แต่นามธรรมและรูปธรรมเกิดดับทุกขณะ จากไม่มี แล้วมี แล้วหามีไม่ คือความไม่เที่ยงของสังขาร (อนิจจัง)

สังขารทั้งหลายไม่เที่ยง เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป นี้เป็นสัจจธรรมความจริงที่ทุกคนหนีไม่พ้น เกิด แก่ เจ็บ ตาย เช่น ร่างกายตอนหนุ่มสาว แข็งแรง สายตาดี ฯลฯ

พอแก่ชรา ไม่แข็งแรง ตาฟาง ตามัว เดินก็ต้องระวังล้ม ไม่เหมือนตอนเป็นหนุ่มสาว ทุกอย่างก็เป็นแต่นามธรรม รูปธรรม ที่เกิดขึ้นตั้งอยู่ ดับไปทุกขณะ ผู้ที่อบรม

ปัญญาจึงจะรู้ว่าไม่มีสาระค่ะ

ยินดีในกุศลจิตค่ะ