ความเป็นมิตรไม่เป็นภัยกับใคร

หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๕๔๘]

ความเป็นมิตรไม่เป็นภัยกับใคร

เมื่อผู้หนึ่งผู้ใดทำทุจริต (ทำชั่ว) ต้องมีผลแน่นอนใช่ไหม? เวลาที่ใครก็ตามได้รับผลของกรรมที่ได้กระทำแล้ว ทุกคนสงสารเหลือเกิน พูดกันไม่รู้ว่ากี่วัน น่าสงสารอย่างนั้นอย่างนี้ แต่ลืมเหตุว่าก่อนที่เราจะสงสารเขา เขาทำสิ่งที่ไม่มีใครชอบใช่ไหม? เพราะเหตุว่าได้กระทำกรรมที่ไม่ดีมาแล้ว แต่ตอนนั้นชังเขาเกลียดเขาโกรธเขา แต่พอเขาได้รับผลสงสารเขา ทำไมเป็นอย่างนี้ นี่ก็แสดงให้เห็นว่าเราไม่ได้เข้าใจธรรมตรงในเหตุและผล แต่ถ้าเราเป็นคนที่เข้าใจคนอื่น มีความกรุณาสงสารไม่ว่าใครจะเดือดร้อนเพราะผลของกรรม หรือแม้ขณะที่คนนั้นกำลังทำ (อกุศล) กรรม ก็น่าสงสาร เพราะเหตุว่าเขาจะต้องได้รับผลของกรรมแน่นอน เพราะฉะนั้นจิตที่ดีที่เป็นมิตรไม่เป็นภัยกับใครตั้งแต่ตนเอง มีความหวังดีว่าจะช่วยเขาอย่างไร แต่ไม่ใช่ช่วยในทางที่ผิดให้เขาประพฤติผิดยิ่งขึ้นนั่นไม่ใช่

เพราะฉะนั้นจะเห็นผลของกรรมได้ ตั้งแต่มีกฎหมายสำหรับใคร? ไม่ใช่สำหรับคนดี ไม่ใช่สำหรับคนถูก ต้องสำหรับคนที่ทำผิดแล้ว เพื่ออะไร? การลงโทษตามกฏหมาย ไม่ใช่เพราะความเกลียดชัง ไม่ใช่เพราะความโกรธ แต่ว่าการกระทำใดๆ ที่ไม่เป็นประโยชน์ต่อบุคคลอื่นและตัวเอง แล้วมีหนทางใดที่จะทำให้ไม่กระทำอย่างนั้นหรือว่าไม่กระทำสิ่งที่เคยกระทำมาก่อน ต้องมีการสำนึก ถ้าไม่รู้ว่าเป็นคนชั่วจะละชั่วได้ไหม รู้ว่าตัวเองไม่ดีก่อนจึงสามารถที่จะละความไม่ดีได้

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย