ยิ่งเมตตาเจริญขึ้น ความโกรธจะน้อยลง

หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๕๔๙]

ยิ่งเมตตาเจริญขึ้น ความโกรธจะน้อยลง

จะเจริญเมตตาหรือว่าจะเป็นผู้ที่ไม่เจริญเมตตา ถ้าเป็นผู้ที่จะเจริญเมตตาต้องเป็นผู้ที่ละเอียด ไม่ใช่เพียงแต่ท่องแต่ต้องเป็นผู้ที่รู้ลักษณะของเมตตา เวลาที่เป็นเมตตาจริงๆ จะไม่โกรธในบุคคลนั้น แต่เวลาที่เป็นโลภะเป็นปัจจัยที่จะให้เกิดโกรธได้ เพราะฉะนั้นธรรมชาติใดจะดีกว่ากัน แม้แต่ในครอบครัวหรือว่าในระหว่างพวกพ้องวงศาคณาญาติ

ลักษณะของเมตตาเป็นลักษณะที่หวังดีไม่เจือปนกับความผูกพันในลักษณะของโลภะ แต่เป็นความหวังดีซึ่งบริสุทธิ์กว่า เพราะเหตุว่าไม่เป็นปัจจัยที่จะให้เกิดโทสะหรือความไม่แช่มชื่นใจในบุคคลนั้น เพราะฉะนั้นยิ่งมีเมตตาแทนโลภะมากเท่าไหร่ บุคคลอื่นย่อมได้รับผลดีขึ้นมากเท่านั้น ไม่ใช่ว่าจะไม่ได้รับผลดี เป็นผลดีทั้งสองฝ่าย คือทั้งสำหรับผู้ที่มีเมตตาและสำหรับผู้ที่ได้รับความเมตตาด้วย ถ้ามีแต่โลภะ วันหนึ่งก็มีปัจจัยที่จะให้เกิดโกรธขึ้นได้ แต่ว่าถ้าเป็นเมตตายิ่งเมตตาเจริญขึ้น ความโกรธจะน้อยลง ความหวังดีจริงๆ ก็จะเพิ่มขึ้น

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย