๖. ปฐมมิตตามัจจสูตร องค์ธรรมเครื่องบรรลุโสดา ๔ ประการ

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค เล่ม ๕ ภาค ๒ - หน้า 317

๖. ปฐมมิตตามัจจสูตร

องค์ธรรมเครื่องบรรลุโสดา ๔ ประการ

[๑๔๙๓] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายพึงอนุเคราะห์เหล่าชนผู้เป็นมิตร อมาตย์ ญาติหรือสาโลหิต ผู้ที่สำคัญโอวาทว่าเป็นสิ่งที่ตนควรฟัง พึงยังเขาเหล่านั้นให้สมาทาน ให้ตั้งมั่น ให้ดำรงอยู่ ในองค์แห่งธรรมเป็นเครื่องบรรลุโสดา ๔ ประการ องค์แห่งธรรมเป็นเครื่องบรรลุโสดา ๔ ประการเป็นไฉน คือ พึงให้สมาทาน ให้ตั้งมั่น ให้ดำรงอยู่ในความเลื่อมใสอันไม่หวั่นไหวในพระพุทธเจ้า... ในพระธรรม... ในพระสงฆ์... ในศีลที่พระอริยเจ้าใคร่แล้ว ไม่ขาด ฯลฯ เป็นไปเพื่อสมาธิ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายพึงอนุเคราะห์เหล่าชนผู้เป็นมิตร อมาตย์ ญาติหรือสาโลหิต ผู้ที่สำคัญโอวาทว่าเป็นสิ่งที่ตนควรฟัง พึงยังเขาเหล่านั้นให้สมาทาน ให้ตั้งมั่น ให้ดำรงอยู่ ในองค์แห่งธรรมเป็นเครื่องบรรลุโสดา ๔ ประการเหล่านี้.

จบปฐมมิตตามัจจสูตรที่ ๖

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค เล่ม ๕ ภาค ๒ - หน้า 318

อรรถกถาปฐมมิตตามัจจสูตร

พึงทราบอธิบายในปฐมมิตตามัจจสูตรที่ ๖.

คำว่า มิตร ได้แก่ มิตรตามโวหาร ด้วยอำนาจการบริโภคอามิสในเรือนของกันและกัน.

คำว่า อมาตย์ ได้แก่ ผู้ที่ให้การงานที่ควรทำเป็นไปร่วมกันในการเชื้อเชิญการปรึกษา และอิริยาบถเป็นต้น.

คำว่า ญาติ ได้แก่ เป็นฝ่ายพ่อตาแม่ยาย.

คำว่า สาโลหิต ได้แก่ พี่ชายน้องชาย พี่สาวน้องสาวและลุงเป็นต้นที่มีโลหิตเสมอกัน.

จบอรรถกถาปฐมมิตตามัจจสูตรที่ ๖