พระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล ฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย
๑๐. อปจายิกสูตร ว่าด้วยสัตว์ผู้นอบน้อมต่อผู้เจริญมีน้อย
บ้านธัมมะ 
วันที่ 15 ต.ค. 2564
หมายเลข 38217
อ่าน 332
[เล่มที่ 31] พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค เล่ม ๕ ภาค ๒ - หน้า 493
๑๐. อปจายิกสูตร
ว่าด้วยสัตว์ผู้นอบน้อมต่อผู้เจริญมีน้อย
อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 31]
ข้อความที่ 1
บ้านธัมมะ
วันที่ 25 มี.ค. 2565
พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค เล่ม ๕ ภาค ๒ - หน้า 493
๑๐. อปจายิกสูตร
ว่าด้วยสัตว์ผู้นอบน้อมต่อผู้เจริญมีน้อย
[๑๗๖๕] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ฉันนั้นเหมือนกัน สัตว์ผู้นอบน้อมต่อบุคคลผู้เจริญในสกุล มีน้อย โดยที่แท้ สัตว์ผู้ไม่นอบน้อมต่อบุคคลผู้เจริญในสกุล มีมากกว่า ฯลฯ
จบอปจายิกสูตรที่ ๑๐
จบอามกธัญญเปยยาล ปฐมวรรคที่ ๗
รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ
๑. อัญญตรสูตร
๒. ปัจจันตสูตร
๓. ปัญญาสูตร
๔. สุราเมรัยสูตร
๕. อุทกสูตร
๖. มัตเตยยสูตร
๗. เปตเตยยสูตร
๘. สามัญญสูตร
๙. พราหมัญญสูตร
๑๐. อปจายิกสูตร.
หัวข้อถัดไป
หัวข้อก่อนหน้า
หน้าบัญชีเรื่อง