ปัญญา

พอ

ก็ต่อเมื่อบรรลุความเป็นพระอรหันต์ เพราะท่านอยู่จบพรหมจรรย์ และหมดกิจที่จะต้องกระทำอีกต่อไป ส่วนปุถุชน และพระเสขบุคคล ยังมีกิจที่จะต้องกระทำอีก คือ การอบรมเจริญปัญญา เพื่อขัดเกลากิเลส อันเป็นเหตุนำมาซึ่ง ทุกข์ในสังสารวัฏฏ์

ในที่นี้ คงหมายถึง ปัญญาขั้นฟังไม่พอ จนไม่เป็นเหตุปัจจัยให้สติปัฏฐานเกิด หรือไม่รู้ด้วยความมั่นคงว่า ทุกอย่างเป็นธรรม ถ้าพอหมายความว่า การฟังธรรมจนเข้าใจ (สัจจญาณ) จนเป็นเหตุปัจจัยปรุงแต่ง (สังขารขันธ์ ให้สติระลึกสภาพธัมมะที่มีในขณะนี้ ที่อธิบายตรงนี้ หมายถึง เป็นระดับปัญญาขั้นการฟัง พอจนเป็นปัจจัยให้สติระลึก แต่ปัญญาก็มีหลายระดับ ถ้าเป็นปัญญาที่ดับกิเลสได้ แม้สติปัฏฐานจะเกิดบ้าง ก็ยังไม่พอให้ถึงปัญญาดับกิเลสได้ แต่อบรมจนถึงปัญญาที่ดับกิเลสได้ ฉันใด แม้ปัญญาขั้นฟังที่ไม่พอ เพราะเราเพิ่งเริ่มอบรม ฟังเรื่องสภาพธรรมที่มีในขณะนี้ แต่อบรมฟังจนเข้าใจมากขึ้น จนเหตุปัจจัยพร้อม (พอ) นั่นแหละ สติปัฏฐานจึงเกิด จึงหมายถึงพอในปัญญา ระดับสติปัฏฐานครับ ขออนุโมทนาครับ

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

ปัญญาขั้นการฟังไม่พอ ต้องฟังจนกว่าจะสิ้นอาสวะกิเลสค่ะ

ขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาค่ะ

ยินดีในกุศลจิตค่ะ