๘. ปฐมโสเจยยสูตร ว่าด้วยความสะอาด ๓ อย่าง

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ติกนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๓ - หน้า 539

๘. ปฐมโสเจยยสูตร

ว่าด้วยความสะอาด ๓ อย่าง

[๕๖๐] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย โสไจยะ (ความสะอาด) ๓ นี้ โสไจยะ ๓ คืออะไรบ้าง คือ กายโสไจยะ (ความสะอาดทางกาย) วจีโสไจยะ (ความสะอาดทางวาจา) มโนโสไจยะ (ความสะอาดทางใจ)

กายโสไจยะ เป็นอย่างไร? คนลางคนในโลกนี้ เป็นผู้เว้นจากปาณาติบาต อทินนาทาน กาเมสุมิจฉาจาร นี่เรียกว่า กายโสไจยะ

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ติกนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๓ - หน้า 540

วจีโสไจยะ เป็นอย่างไร? คนลางคนในโลกนี้ เป็นผู้เว้นจากมุสาวาท ปิสุณาวาจา ผรุสวาจา สัมผัปปลาป นี่เรียกว่า วจีโสไจยะ

มโนโสไจยะ เป็นอย่างไร? คนลางคนในโลกนี้ เป็นผู้ไม่มีอภิชฌา ไม่มีใจพยาบาท เป็นสัมมาทิฏฐิ นี่เรียกว่า มโนโสไจยะ

นี้แล ภิกษุทั้งหลาย โสไจยะ ๓.

จบปฐมโสเจยยสูตรที่ ๘

อรรถกถาโสเจยยสูตร

พึงทราบวินิจฉัยในปฐมโสเจยยสูตรที่ ๘ ดังต่อไปนี้ :-

ความสะอาด ชื่อว่า โสเจยฺยํ. ความสะอาดในกายทวาร ชื่อว่า กายโสเจยฺยํ. แม้ในบททั้งสองที่เหลือก็มีนัยนี้แหละ. ก็ในพระสูตร ๔ สูตรเหล่านี้ตามลำดับ พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสข้อปฏิบัติสำหรับผู้ครองเรือนไว้แล้ว. ถึงพระอริยบุคคลผู้เป็นโสดาบัน และพระสกทาคามี ก็ใช้ได้.

จบอรรถกถาปฐมโสเจยยสูตรที่ ๘