พระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล ฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย

๑๒. ทุติยโมรนิวาปสูตร ว่าด้วยปาฏิหาริย์ ๓

 
บ้านธัมมะ
วันที่  22 ต.ค. 2564
หมายเลข  38777
อ่าน  334

[เล่มที่ 34] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ติกนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๓ - หน้า 584

ตติยปัณณาสก์

โยธาชีวรรคที่ ๔

๑๒. ทุติยโมรนิวาปสูตร

ว่าด้วยปาฏิหาริย์ ๓


อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 34]


  ข้อความที่ 1  
 
บ้านธัมมะ
วันที่ 27 มี.ค. 2565

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ติกนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๓ - หน้า 584

๑๒. ทุติยโมรนิวาปสูตร

ว่าด้วยปาฏิหาริย์ ๓

[๕๘๔] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบด้วยธรรม ๓ ประการ เป็นผู้สำเร็จถึงที่สุด ฯลฯ เป็นผู้ประเสริฐแห่งเทวดามนุษย์ทั้งหลาย ธรรม ๓ ประการ คืออะไรบ้าง คือ อิทธิปาฏิหาริย์ อาเทสนาปาฏิหาริย์ อนุสาสนีปาฏิหาริย์ ภิกษุประกอบด้วยธรรม ๓ ประการนี้แล เป็นผู้สำเร็จถึงที่สุด ฯลฯ เป็นผู้ประเสริฐแห่งเทวดามนุษย์ทั้งหลาย.

จบทุติยโมรนิวาปสูตรที่ ๑๒

อรรถกถาทุติยโมรนิวาปสูตร

พึงทราบวินิจฉัยในทุติยโมรนิวาปสูตรที่ ๑๒ ดังต่อไปนี้ :-

บทว่า อิทฺธิปาฏิหาริเยน ได้แก่ ด้วยการแสดงฤทธิ์เป็นอัศจรรย์. บทว่า อาเทสนาปาฏิหาริเยน ได้แก่ ด้วยการกล่าวชี้ อ้างถึง (ดักใจ) เป็นอัศจรรย์.

จบอรรถกถาทุติยโมรนิวาปสูตรที่ ๑๒