๔. ทุติยโกธสูตร ว่าด้วยอสัทธรรม ๔
[เล่มที่ 35] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย จตุกนิบาต เล่ม ๒ - หน้า 162
ปฐมปัณณาสก์
โรหิตัสสวรรคที่ ๕
๔. ทุติยโกธสูตร
ว่าด้วยอสัทธรรม ๔
อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 35]
พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย จตุกนิบาต เล่ม ๒ - หน้า 162
๔. ทุติยโกธสูตร
ว่าด้วยอสัทธรรม ๔
[๔๔] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อสัทธรรม ๔ ประเภทนี้ อสัทธรรม ๔ ประเภทคืออะไร คือ ความเป็นผู้หนักในความโกรธ ไม่หนักในพระสัทธรรม ๑ ความเป็นผู้หนักในความลบหลู่ท่าน ไม่หนักในพระสัทธรรม ๑ ความเป็นผู้หนักในลาภ ไม่หนักในพระสัทธรรม ๑ ความเป็นผู้หนักในสักการะ ไม่หนักในพระสัทธรรม ๑ นี้แล อสัทธรรม ๔ ประเภท
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย พระสัทธรรม ๔ ประเภทนี้ พระสัทธรรม ๔ ประเภทคืออะไร คือ ความเป็นผู้หนักในพระสัทธรรม ไม่หนักในความโกรธ ๑ ความเป็นผู้หนักในพระสัทธรรม ไม่หนักในความลบหลู่ท่าน ๑ ความเป็นผู้หนักในพระสัทธรรม ไม่หนักในลาภ ๑ ความเป็นผู้หนักในพระสัทธรรม ไม่หนักในสักการะ ๑. นี้แล พระสัทธรรม ๔ ประเภท.
พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย จตุกนิบาต เล่ม ๒ - หน้า 163
ภิกษุผู้หนักในความโกรธและความลบหลู่ท่าน หนักในลาภและสักการะ ย่อมไม่งอกงามในพระสัทธรรม ดุจพืชที่หว่านในนาเลวฉะนั้น.
ส่วนภิกษุเหล่าใดหนักในพระสัทธรรมแล้ว และกำลังหนักในพระสัทธรรมอยู่ ภิกษุเหล่านั้นย่อมงอกงามในธรรม ดุจสมุนไพรได้ปุ๋ยฉะนั้น.
จบทุติยโกธสูตรที่ ๔
ในทุติยโกธสูตรที่ ๔ บทว่า โกธครุตา แปลว่า ความเป็นผู้หนัก อยู่ในความโกรธ. ในบททั้งปวงก็นัยนี้นี่แล.