พระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล ฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย
๒. ทิฏฐิสูตร ว่าด้วยธรรมเป็นเหตุสิ้นอาสวะ ๔ ประการ
บ้านธัมมะ
วันที่ 23 ต.ค. 2564
หมายเลข 38862
อ่าน 384
[เล่มที่ 35] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย จตุกนิบาต เล่ม ๒ - หน้า 227
ทุติยปัณณาสก์
อปัณณกวรรคที่ ๓
๒. ทิฏฐิสูตร
ว่าด้วยธรรมเป็นเหตุสิ้นอาสวะ ๔ ประการ
อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 35]
ข้อความที่ 1
บ้านธัมมะ
วันที่ 27 มี.ค. 2565
พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย จตุกนิบาต เล่ม ๒ - หน้า 227
๒. ทิฏฐิสูตร
ว่าด้วยธรรมเป็นเหตุสิ้นอาสวะ ๔ ประการ
[๗๒] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบด้วยธรรม ๔ ประการ ชื่อว่า อปัณณกปฏิปทา และ เหตุแห่งความสิ้นอาสวะ ชื่อว่าเป็นอันภิกษุนั้น ได้เริ่มแล้ว ธรรม ๔ ประการคืออะไร คือ เนกขัมมวิตก (ความตรึกในอันออกจากกาม) อพยาบาทวิตก (ความตรึกในอันไม่พยาบาท) อวิหิงสาวิตก (ความตรึกในอันไม่เบียดเบียน) สัมมาทิฏฐิ (ความเห็นชอบ) ภิกษุผู้ประกอบด้วยธรรม ๔ ประการนี้แล ชื่อว่า อปัณณกปฏิปทา และเหตุแห่งความสิ้นอาสวะ ชื่อว่าภิกษุนั้นได้เริ่มแล้ว.
จบทิฏฐิสูตรที่ ๒
ทิฏฐิสูตรที่ ๒ ง่ายทั้งนั้น.
หัวข้อถัดไป
หัวข้อก่อนหน้า
หน้าบัญชีเรื่อง