๗. ทุติยสีลสูตร ว่าด้วยบุคคล ๔ จําพวก
[เล่มที่ 35] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย จตุกนิบาต เล่ม ๒ - หน้า 355
ตติยปัณณาสก์
ปุคคลวรรคที่ ๔
๗. ทุติยสีลสูตร
ว่าด้วยบุคคล ๔ จําพวก
อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 35]
พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย จตุกนิบาต เล่ม ๒ - หน้า 355
๗. ทุติยสีลสูตร
ว่าด้วยบุคคล ๔ จำพวก
[๑๓๗] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บุคคล ๔ จำพวกนี้ มีปรากฏอยู่ในโลก ๔ จำพวกเป็นไฉน คือ
บุคคลบางคนเป็นผู้ไม่หนักในศีล สมาธิ ปัญญา ไม่มีศีล สมาธิ ปัญญาเป็นอธิปไตย ๑
บุคคลบางคนเป็นผู้หนักในศีล มีศีลเป็นอธิปไตย แต่ไม่หนักใน สมาธิ ปัญญา ไม่มีสมาธิ ปัญญาเป็นอธิปไตย ๑
บุคคลบางคนเป็นผู้หนักในศีล สมาธิ มีศีล สมาธิ เป็นอธิปไตย แต่ไม่หนักในปัญญา ไม่มีปัญญาเป็นอธิปไตย ๑
บุคคลบางคนเป็นผู้หนักในศีล สมาธิ ปัญญา มีศีล สมาธิ ปัญญา เป็นอธิปไตย ๑
นี้แลบุคคล ๔ จำพวก มีปรากฏอยู่ในโลก.
จบทุติยสีลสูตรที่ ๗
แม้ในทุติยสีลสูตรที่ ๗ พึงทราบการกำหนดบุคคล โดยนัยอันกล่าว แล้วในปฐมสีลสูตรที่ ๖.