๑๐. ทุปัญญาสูตร ว่าด้วยบุคคลประกอบด้วยธรรม ๔ ประการ
[เล่มที่ 35] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย จตุกนิบาต เล่ม ๒ - หน้า 571
วรรคที่ไม่สงเคราะห์เป็นปัณณาสก์
โสภนวรรคที่ ๒
๑๐. ทุปัญญาสูตร
ว่าด้วยบุคคลประกอบด้วยธรรม ๔ ประการ
อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 35]
พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย จตุกนิบาต เล่ม ๒ - หน้า 571
๑๐. ทุปัญญาสูตร
ว่าด้วยบุคคลประกอบด้วยธรรม ๔ ประการ
[๒๒๐] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บุคคลประกอบด้วยธรรม ๔ ประการ เหมือนถูกนำมาโยนลงในนรก ฯลฯ คือ บุคคลเป็นผู้ไม่มีศรัทธา ๑ ทุศีล ๑ เกียจคร้าน ๑ ไม่มีปัญญา ๑ บุคคลประกอบด้วยธรรม ๔ ประการนี้แล เหมือนถูกนำมาโยนลงในนรก ฯลฯ
บุคคลประกอบด้วยธรรม ๔ ประการ เหมือนถูกเชิญมาประดิษฐานไว้ในสวรรค์ ฯลฯ คือ บุคคลเป็นผู้มีศรัทธา ๑ มีศีล ๑ ทำความเพียร ๑
พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย จตุกนิบาต เล่ม ๒ - หน้า 572
มีปัญญา ๑ บุคคลประกอบด้วยธรรม ๔ ประการนี้แล เหมือนถูกเชิญมาประดิษฐานไว้ในสวรรค์
จบทุปัญญาสูตรที่ ๑๐
จบโสภนวรรคที่ ๒
ในสูตรที่ ๘ - ๙ - ๑๐ ท่านกล่าวด้วยอสัทธรรมอันเป็นปฏิปักษ์ต่อสุกกธรรมนั้น. ก็ธรรมเป็นสุกกปักษ์ ท่านกล่าวคละทั้งโลกิยะและโลกุตระในสูตรทั้งปวง. ใน ๙ สูตรท่านกล่าวในมรรค ดังนี้ก็จริง ถึงดังนั้นก็ย่อมได้มรรค ๓ และผล ๓.
จบโสภนวรรควรรณนาที่ ๒
รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ
๑. ปริสาสูตร ๒. ทิฏฐิสูตร ๓. อกตัญญูสูตร ๔. ปาณาติปาตสูตร ๕. ปฐมมัคคสูตร ๖. ทุติยมัคคสูตร ๗. ปฐมโวหารปถสูตร ๘. ทุติยโวหารปถสูตร ๙. อหิริกสูตร ๑๐. ทุปัญญาสูตร และอรรถกถา.