พระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล ฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย

๕. ปฐมมัคคสูตร ว่าด้วยคนพาลและบัณฑิต

 
บ้านธัมมะ
วันที่  24 ต.ค. 2564
หมายเลข  39020
อ่าน  338

[เล่มที่ 35] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย จตุกนิบาต เล่ม ๒ - หน้า 576

วรรคที่ไม่สงเคราะห์เป็นปัณณาสก์

ทุจริตวรรคที่ ๓

๕. ปฐมมัคคสูตร

ว่าด้วยคนพาลและบัณฑิต


อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 35]


  ข้อความที่ 1  
 
บ้านธัมมะ
วันที่ 28 มี.ค. 2565

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย จตุกนิบาต เล่ม ๒ - หน้า 576

๕. ปฐมมัคคสูตร

ว่าด้วยคนพาลและบัณฑิต

[๒๒๕] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บุคคลประกอบด้วยธรรม ๔ ประการเป็นคน พาล ฯลฯ และได้ประสบสิ่งอันไม่เป็นบุญมากด้วย ธรรม ๔ ประการเป็นไฉน คือ บุคคลเป็นผู้มีความเห็นผิด ๑ ดำริผิด ๑ เจรจาผิด ๑ ทำการงานผิด ๑ บุคคลประกอบด้วยธรรม ๔ ประการนี้แล เป็นคนพาล ฯลฯ และได้ประสบสิ่งอันไม่เป็นบุญมาก

บุคคลประกอบด้วยธรรม ๔ ประการ เป็นบัณฑิต ฯลฯ และได้บุญมากด้วย ธรรม ๔ ประการเป็นไฉน คือ บุคคลเป็นผู้มีความเห็นชอบ ๑ ดำริชอบ ๑ เจรจาชอบ ๑ ทำการงานชอบ ๑ บุคคลประกอบด้วยธรรม ๔ ประการนี้แล เป็นบัณฑิต ฯลฯ และได้บุญมาก.

จบปฐมมัคคสูตรที่ ๕