๖. ทุติยมัคคสูตร ว่าด้วยคนพาลและบัณฑิต

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย จตุกนิบาต เล่ม ๒ - หน้า 576

๖. ทุติยมัคคสูตร

ว่าด้วยคนพาลและบัณฑิต

[๒๒๖] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บุคคลประกอบด้วยธรรม ๔ ประการ เป็นคนพาล ฯลฯ และได้ประสบสิ่งอันไม่เป็นบุญมาก ธรรม ๔ ประการเป็น ไฉน คือ บุคคลเป็นผู้เลี้ยงชีพผิด ๑ เพียรผิด ๑ ตั้งสติผิด ๑ ทำสมาธิผิด ๑ บุคคลประกอบด้วยธรรม ๔ ประการนี้แล เป็นคนพาล ฯลฯ และได้ประสบสิ่งอันไม่เป็นบุญมาก

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย จตุกนิบาต เล่ม ๒ - หน้า 577

บุคคลประกอบด้วยธรรม ๔ ประการ เป็นบัณฑิต ฯลฯ และได้บุญมากด้วย ธรรม ๔ ประกอบคืออะไร? คือ บุคคลเป็นผู้เลี้ยงชีพชอบ ๑ เพียรตอบ ๑ ตั้งสติชอบ ๑ ทำสมาธิชอบ ๑ บุคคลประกอบด้วยธรรม ๔ ประการนี้แล เป็นบัณฑิต ฯลฯ และได้บุญมาก.

จบทุติยมัคคสูตรที่ ๖