๒. ภัณฑนสูตร ว่าด้วยโทษแห่งการทะเลาะวิวาท

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้า 462

๒. ภัณฑนสูตร

ว่าด้วยโทษแห่งการทะเลาะวิวาท

[๒๑๒] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุใดผู้ทำความบาดหมาง ทำการทะเลาะ ทำการอื้อฉาว ก่ออธิกรณ์ในสงฆ์ ภิกษุนั้นพึงหวังได้โทษ ๕ ประการ ๕ ประการเป็นไฉน? คือ ย่อมไม่ได้บรรลุคุณวิเศษ ที่ยังไม่ได้บรรลุ ๑ ย่อมเสื่อมจากคุณ ที่ได้บรรลุแล้ว ๑ กิตติศัพท์ที่ชั่วย่อมฟุ้งไป ๑ ย่อมเป็นผู้หลงกระทำกาละ ๑ เมื่อตายไปย่อมเข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก ๑ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุใดทำความบาดหมาง ทำการทะเลาะ ทำการวิวาท ทำการอื้อฉาว ก่ออธิกรณ์ในสงฆ์ ภิกษุนั้น พึงหวังได้โทษ ๕ ประการนี้แล.

จบภัณฑนสูตรที่ ๒

อรรถกถาภัณฑนสูตร

พึงทราบวินิจฉัย ในภัณฑนสูตรที่ ๒ ดังต่อไปนี้ :-

บทว่า อธิกรณการโก ได้แก่ ก่ออธิกรณ์ ๔ อย่างใดอย่างหนึ่งขึ้น. บทว่า อนธิคตํ ได้แก่ คุณวิเศษที่ยังไม่ได้บรรลุมาก่อน

จบอรรถกถา ภัณฑนสูตรที่ ๒