๑๐. มธุราสูตร ว่าด้วยโทษแห่งนครมธุรา

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้า 471

๑๐. มธุราสูตร

ว่าด้วยโทษแห่งนครมธุรา

[๒๒๐] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย โทษ ๕ ประการนี้ มีอยู่ในนครมธุรา ๕ ประการเป็นไฉน คือ นครมธุรามีพื้นดินไม่ราบเรียบ ๑ มีฝุ่นมาก ๑ มีสุนัขดุ ๑ มียักษ์ร้าย ๑ หาอาหารได้ยาก ๑ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย โทษ ๕ ประการ นี้แล มีอยู่ในนครมธุรา.

จบมธุราสูตรที่ ๑

จบอักโกสกวรรคที่ ๒

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้า 472

อรรถกถามธุราสูตร

พึงทราบวินิจฉัย ในมธุราสูตรที่ ๑๐ ดังต่อไปนี้ :-

บทว่า ปญฺจิเม ภิกฺขเว อาทีนวา มธุรายํ ความว่า สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคเจ้า ผู้มีหมู่ภิกษุแวดล้อมแล้ว เมื่อเสด็จจาริกไปถึงมธุรานครแล้ว จึงปรารภจะเสด็จเข้าไปยังภายในพระนคร. ครั้งนั้น นางยักษิณีคนหนึ่ง เป็นมิจฉาทิฏฐิ เปลือยกาย เหยียดมือทั้งสองออก แลบลิ้น ยืนขวางหน้า พระทศพล. พระศาสดา ไม่เสด็จเข้าไปภายในพระนคร และเสด็จออกจากที่นั้นแล้ว ได้เสด็จไปยังวิหาร. มหาชนถือเอาของกิน ของบริโภค และเครื่องสักการะบูชา ไปวิหารได้ถวายทาน แก่ภิกษุสงฆ์ ซึ่งมีพระพุทธเจ้าเป็นประมุข พระศาสดาทรงปรารภพระสูตรนี้ เพื่อทรงลงนิคคหะนครนั้น. บรรดาบท เหล่านั้น บทว่า วิสมา ได้แก่ มีพื้นดินไม่ราบเรียบ. บทว่า พหุรชา ได้แก่ ในเวลาลมพัด ได้เป็นเหมือนถูกกองฝุ่น ฟุ้งขึ้นคลุมไว้. คำที่เหลือในบท ทั้งปวงง่าย ทั้งนั้นแล.

จบอรรถกถา มธุราสูตรที่ ๑๐

จบอักโกสกวรรควรรณนาที่ ๒

รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ

๑. อักโกสกสูตร ๒. ภัณฑนสูตร ๓. สีลสูตร ๔. พหุภาณีสูตร ๕. ปฐมอขันติสูตร ๖. ทุติยอขันติสูตร ๗. ปฐมอปาสาทิกสูตร ๘. ทุติยอปาสาทิกสูตร ๙. อัคคิสูตร ๑๐. มธุราสูตร และอรรถกถา.