ขอความคิดเห็นค่ะ มีคน forward มาให้อ่านค่ะ

การทำบุญมี ๓ วิธี คือ ทาน (บุญน้อยสุด) ศีล (ให้ผลบุญมากกว่าทาน) ภาวนา (ให้ผลบุญมากกว่าศีล)

๑. การให้ทานเป็นข้าวของเล็กๆ น้อยๆ ๑๐๐ ครั้ง บุญน้อยกว่าการสร้างโบสถ์ วิหารโรงเรียน ศาลา ๑ ครั้ง

๒. การให้ทานเป็น โบสถ์ วิหาร ศาลา โรงเรียน โรงพยาบาล ๑๐๐ ครั้ง บุญยังน้อยกว่า การให้การสอนธรรมเป็นทาน เพียง ๑ ครั้ง

๓. การให้ธรรมทาน ๑๐๐ ครั้ง บุญยังน้อยกว่าการให้อภัยทานเพียง ๑ ครั้ง การให้อภัยทานเป็นบุญสูงสุดเหนือการให้ทั้งปวง แต่ก็ยังส่งผลบุญน้อยกว่าการถือศีล

๔. การให้อภัยทาน ๑๐๐ ครั้ง บุญยังน้อยกว่า การถือศีล ๕ เพียง ๑ ครั้ง

๕. การถือศีล ๕ = ๑๐๐ ครั้ง บุญยังน้อยกว่า การนั่งสมาธิภาวนา แม้เพียงไก่กระพือปีก ๑ ครั้งหรือช้างกระดิกหู ๑ ครั้ง

แต่เกิดมาในชีวิตต้องทำให้ครบ ๓ อย่าง ทาน ศีล ภาวนาเพราะถ้าเราได้แต่นั่งภาวนา เพื่อให้ได้บุญสูงสุดแต่ไม่ยอมให้ทาน เกิดไปชาติหน้าก็จะเป็นคนมีปัญญา แต่ยากจนเพราะไม่เคยให้ทานแต่ถ้าเราให้ทานโดยไม่ถือศีล ไม่เจริญสมาธิภาวนา เกิดชาติหน้าเป็นคนรวยไร้ปัญญา ในไม่ช้าทรัพย์สินก็หมด ยังมีอีกค่ะ แต่คงพิมพ์ให้อ่านได้ไม่หมด