๑๑. สยกตสูตร ว่าด้วยฐานะที่ไม่ควรเป็นได้ ๖ ประการ

พระสุตตันตปิฎก อังคุตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้า 822

๑๑. สยกตสูตร

ว่าด้วยฐานะที่ไม่ควรเป็นได้ ๖ ประการ

[๓๖๖] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ฐานะที่ไม่ควรเป็นได้ ๖ ประการนี้ ๖ ประการเป็นไฉน? คือ บุคคลผู้ถึงพร้อมด้วยทิฏฐิ ย่อมเป็นผู้ไม่ควรเพื่อเชื่อถือสุขทุกข์ ที่ตนเองกระทำแล้ว ๑ เป็นผู้ไม่ควรเพื่อเชื่อถือสุขทุกข์ ที่ผู้อื่นกระทำแล้ว ๑ เป็นผู้ไม่ควรเพื่อเชื่อถือสุขทุกข์ ที่ตนเองกระทำแล้ว และที่ผู้อื่นกระทำแล้ว ๑ เป็นผู้ไม่ควรเพื่อเชื่อถือสุขทุกข์ ที่เกิดขึ้นเอง ที่ตนเองไม่กระทำไว้ ๑ เป็นผู้ไม่ควรเพื่อเชื่อถือสุขทุกข์ ที่เกิดขึ้นเอง ที่ผู้อื่นไม่กระทำไว้ ๑ เป็นผู้ไม่ควรเพื่อเชื่อถือสุขทุกข์ ที่เกิดขึ้นเอง ที่ตนเองไม่กระทำไว้ และที่ผู้อื่นไม่กระทำไว้ ๑ ข้อนั้นเพราะเหตุไร เพราะเหตุว่า เหตุและธรรมทั้งหลาย ที่เกิดขึ้นจากเหตุ อันบุคคลผู้ถึงพร้อมด้วยทิฏฐินั้น เห็นแล้วด้วยดี ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ฐานะที่ไม่ควรเป็นได้ ๖ ประการ นี้แล.

จบสยกตสูตรที่ ๑๑

จบสีติวรรคที่ ๔

พระสุตตันตปิฎก อังคุตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้า 823

อรรถกถาสยกตสูตร

พึงทราบวินิจฉัย ในสยกตสูตรที่ ๑๑ ดังต่อไปนี้ :-

คำเป็นต้นว่า สยํ กตํ ดังนี้ พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสแล้ว ด้วยสามารถแห่งอัตตทิฏฐิ (ความเห็นเนื่องด้วยอัตตา). บทว่า อธิจฺจสมุปฺปนฺนํ ความว่า เกิดขึ้นโดยหาเหตุมิได้. คำที่เหลือ ในสูตรทั้งปวง ง่ายทั้งนั้น.

จบอรรถกถา สยกตสูตรที่ ๑๑

จบสีติวรรคที่ ๔

รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ

๑. สีติสูตร ๒. ภัพพสูตร ๓. อาวรณตาสูตร ๔. สุสสูสาสูตร ๕. ปหาตัพพสูตร ๖. ปหีนสูตร ๗. อุปปาเทตัพพสูตร ๘. สัตถริสูตร ๙. กัญจิสังขารสูตร ๑๐. มาตริสูตร ๑๑. สยกตสูตร และอรรถกถา.