๗. ปฐมพันธนาสูตร และ ๘. ทุติยพันธนสูตร
[เล่มที่ 37] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย สัตตก-อัฏฐก-นวกนิบาต เล่ม ๔ - หน้า 397
ปัณณาสก์
มหาวรรคที่ ๒
๗. ปฐมพันธนาสูตร
อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 37]
พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย สัตตก-อัฏฐก-นวกนิบาต เล่ม ๔ - หน้า 397
๗. ปฐมพันธนาสูตร
[๑๐๗] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย หญิงย่อมถูกชายไว้ด้วยอาการ ๘ อย่าง ๘ อย่างเป็นไฉน ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย หญิงย่อมถูกชาย ไว้ด้วยรูป ๑ ด้วยการยิ้มแย้ม ๑ ด้วยคำพูด ๑ ด้วยเพลงขับ ๑ ด้วยการร้องไห้ ๑ ด้วยอากัปกิริยา ๑ ด้วยของกำนัล ๑ ด้วยผัสสะ ๑ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย หญิงย่อมผูกชายไว้ด้วยอาการ ๘ อย่างนี้แล ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สัตว์ที่ถูกผูกด้วยอาการ ๘ อย่างนี้แล ชื่อว่า ถูกผูกด้วยบ่วง.
จบ ปฐมพันธนสูตร ๗
๘. ทุติยพันธนสูตร
[๑๐๘] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ชายย่อมผูกหญิงไว้ด้วยอาการ ๘ อย่าง ๘ อย่างเป็นไฉน ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ชายย่อมผูกหญิง ไว้ด้วยรูป ๑ ด้วยการยิ้มแย้ม ๑ ด้วยคำพูด ๑ ด้วยเพลงขับ ๑ ด้วยการร้องไห้ ๑ ด้วยอากัปปกิริยา ๑ ด้วยของกำนัล ๑ ด้วย ผัสสะ ๑ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ชายย่อมผูกหญิงไว้ด้วยอาการ ๘ อย่างนี้แล ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สัตว์ที่ถูกผูกด้วยอาการ ๘ อย่าง นี้แล ชื่อว่าถูกผูกด้วยบ่วง.
จบ ทุติยพันธนสูตรที่ ๘
พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย สัตตก-อัฏฐก-นวกนิบาต เล่ม ๔ - หน้า 398
อรรถกถาพันธนสูตรที่ ๗ - ๘
พันธนสูตรที่ ๗ มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้.
บทว่า โรณฺเณน ได้แก่ ด้วยการร้องไห้. บทว่า อากปฺเปน ได้แก่ ด้วยวิธีการมีการนุ่งและการห่มเป็นต้น. บทว่า วนภงฺเคน ความว่า ด้วยเครื่องบรรณาการ มีดอกไม้และผลไม่ป่าที่ตนหักได้ มาจากป่า.
แม้สูตรที่ ๘ ก็มีนัยนี้เหมือนกัน
จบ อรรถกถาพันธนสูตรที่ ๗ - ๘