พระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล ฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย

๖. ทุติยสันทิฏฐิกสูตร ว่าด้วยนิพพานที่ผู้บรรลุพึงเห็นเอง

 
บ้านธัมมะ
วันที่  3 พ.ย. 2564
หมายเลข  39716
อ่าน  412

[เล่มที่ 37] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย สัตตก-อัฏฐก-นวกนิบาต เล่ม ๔ - หน้า 898

ปัณณาสก์

ปัญจาลวรรคที่ ๕

๖. ทุติยสันทิฏฐิกสูตร

ว่าด้วยนิพพานที่ผู้บรรลุพึงเห็นเอง


อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 37]


  ข้อความที่ 1  
 
บ้านธัมมะ
วันที่ 29 มี.ค. 2565

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย สัตตก-อัฏฐก-นวกนิบาต เล่ม ๔ - หน้า 898

๖. ทุติยสันทิฏฐิกสูตร

ว่าด้วยนิพพานที่ผู้บรรลุพึงเห็นเอง

[๒๕๑] อุ. ดูก่อนอาวุโส พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า นิพพาน อันผู้บรรลุจะพึงเห็นเองๆ ดูก่อนอาวุโส โดยปริยายเพียงเท่าไร หนอแล พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสนิพพานอันผู้บรรลุจะพึงเห็นเอง.

อา. ดูก่อนอาวุโส ภิกษุในธรรมวินัยนี้ สงัดจากกาม ฯลฯ บรรลุปฐมฌาน ดูก่อนอาวุโส โดยปริยายแม้เพียงเท่านี้แล พระผูมีพระภาคเจ้าตรัสนิพพานอันผู้บรรลุจะพึงเห็นเอง ฯลฯ

อีกประการหนึ่ง ภิกษุ เพราะล่วงเนวสัญญานาสัญญายตนฌานโดยประการทั้งปวง บรรลุสัญญาเวทยิตนิโรธ และอาสวะ ทั้งหลายของเธอย่อมสิ้นไป เพราะเห็นด้วยปัญญา ดูก่อนอาวุโส โดยนิปปริยายแม้เพียงเท่านี้แล พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสนิพพาน อันบรรลุจะพึงเห็นเอง.

จบ ทุติยสันทิฏฐิกสูตรที่ ๖