อย่างไรเรียกตั้งใจแพร่เชื้อโควิดครับ

สวัสดีครับ โควิดชวนผมสงสัยคาใจเรื่องการแพร่เชื้อครับ จากการฟังข่าว อ่านข่าว คนที่ติดโควิด มาจากมีคนนำเชื้อมาให้ เช่น พ่อแม่ติดเพราะลูกไปเอาเชื้อมาแพร่ หรือ ว่าต้องมีคนเป็นพาหะ อีกคนถึงติดเชื้อได้ ในทางพุทธศาสนา คืออย่างไรครับ ผมเข้าใจว่าคนติดเชื้อได้รับวิบากของเขา ตามกรรมที่ได้ทำมา แต่ในบางครั้งก็มีความคิดฟุ้งซ่านครับ (อาจดูแปลก แต่ก็ก็มีความคิดนี้เกิดขึ้นครับ) เช่น มีความคิดว่า ขอให้เชื้อแพร่ไป เป็นเหมือนคำพากษ์เข้ามาในหัวเวลาเราหายใจ (ไม่ทราบว่าคำพากษ์นี้คืออยากให้เค้าติด หรือกลัวจนมีคำพากษ์ในหัว) เราเองก็ไม่อยากให้ใครติด แต่เมื่อมีความกลัว เวลาเจอคนในบ้าน คำพากย์ในหัว แบบนี้ก็มักลอยมาเรื่อยๆ ครับ อย่างนี้ถือว่ามีเจตนาแพร่เชื้อไหมครับ เพราะลมหายใจเราเหมือนมันแรงขึ้น แผ่วลง ต่างไปจากปกติ ซึ่ง ในหลายครั้งเราก็สัมผัสกลุ่มเสี่ยง อาจเป็นพาหะได้จริง ความเข้าใจผมคือ ต้องเอาน้ำมูกไปป้าย เดินไปจามใส่ เป็นต้นครับ ถึงจะเรียกว่าตั้งใจแพร่เชื้อครับ (บางครั้งสับสนกับเวลาเรากลั้นหายใจเหมือนเจตนาหยุดหายใจชั่วคราว แล้วเจตนาพ่นลมผ่านจมูก นับว่ามีเจตนาไหมครับ)

ขออภัยหากเรียบเรียงไม่ดีครับ ผมค่อนข้างสับสนครับ