พระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล ฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย

๑. ปริสุทธิสูตร ว่าด้วยธรรม ๑๐ ที่เว้นจากสุคตวินัยแล้วไม่มี

 
บ้านธัมมะ
วันที่  6 พ.ย. 2564
หมายเลข  39880
อ่าน  347

[เล่มที่ 38] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ทสก-เอกาทสกนิบาต เล่ม ๕ - หน้า 385

ตติยปัณณาสก์

ปาริสุทธิวรรคที่ ๓

๑. ปริสุทธิสูตร

ว่าด้วยธรรม ๑๐ ที่เว้นจากสุคตวินัยแล้วไม่มี


อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 38]


  ข้อความที่ 1  
 
บ้านธัมมะ
วันที่ 30 มี.ค. 2565

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ทสก-เอกาทสกนิบาต เล่ม ๕ - หน้า 385

ปาริสุทธิวรรคที่ ๓

๑. ปริสุทธิสูตร

ว่าด้วยธรรม ๑๐ ที่เว้นจากสุคตวินัยแล้วไม่มี

[๑๒๓] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๑๐ ประการนี้ เป็นธรรมบริสุทธิ์ผุดผ่อง เว้นจากสุคตวินัยแล้วย่อมไม่มี ธรรม ๑๐ ประการเป็นไฉน คือสัมมาทิฏฐิ สัมมาสังกัปปะ สัมมาวาจา สัมมากัมมันตะ สัมมาอาชีวะ สัมมาวายามะ สัมมาสติ สัมมาสมาธิ สัมมาญาณะ สัมมาวิมุตติ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๑๐ ประการนี้แล เป็นธรรมบริสุทธิ์ผุดผ่อง เว้นจากสุคตวินัยแล้วย่อมไม่มี.

จบปริสุทธิสูตรที่ ๑

ปาริสุทธิวรรคที่ ๓

อรรถกถาปริสุทธิสูตรที่ ๑

ปาริสุทธิวรรคที่ ๓ ปริสุทธิสูตรที่ ๑ พึงทราบวินิจฉัยดังต่อไปนี้.

บทว่า ปริสุทฺธา ได้แก่ ไร้มลทิน. บทว่า ปริโยทาตา ได้แก่ ประภัสสร เป็นแดนซ่านแห่งรัศมี.

จบอรรถกถาปริสุทธิสูตรที่ ๑