พระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล ฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย

๗. ภาเวตัพพธรรมสูตร ว่าด้วยธรรมที่ควรเจริญและธรรมที่ไม่ควรเจริญ

 
บ้านธัมมะ
วันที่  6 พ.ย. 2564
หมายเลข  39913
อ่าน  325

[เล่มที่ 38] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ทสก-เอกาทสกนิบาต เล่ม ๕ - หน้า 400

ตติยปัณณาสก์

อริยมรรควรรคที่ ๕

๗. ภาเวตัพพธรรมสูตร

ว่าด้วยธรรมที่ควรเจริญและธรรมที่ไม่ควรเจริญ


อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 38]


  ข้อความที่ 1  
 
บ้านธัมมะ
วันที่ 30 มี.ค. 2565

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ทสก-เอกาทสกนิบาต เล่ม ๕ - หน้า 400

๗. ภาเวตัพพธรรมสูตร

ว่าด้วยธรรมที่ควรเจริญและธรรมที่ไม่ควรเจริญ

[๑๕๑] ดูก่อนภิกษุทั้งหลา เราจักแสดง ธรรมที่ควรให้เจริญและธรรมที่ไม่ควรให้เจริญ แก่เธอทั้งหลาย เธอทั้งหลายจงฟัง จงใส่ใจ

 
  ข้อความที่ 2  
 
บ้านธัมมะ
วันที่ 30 มี.ค. 2565

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ทสก-เอกาทสกนิบาต เล่ม ๕ - หน้า 401

ให้ดี เราจักกล่าว ภิกษุเหล่านั้นทูลรับพระผู้มีพระภาคเจ้าแล้ว พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็ธรรมที่ไม่ควรให้เจริญเป็นไฉน มิจฉาทิฏฐิ ฯลฯ มิจฉาวิมุตติ นี้เรียกว่า ธรรมที่ไม่ควรให้เจริญ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็ธรรมที่ควรให้เจริญเป็นไฉน สัมมาทิฏฐิ ฯลฯ สัมมาวิมุตติ นี้เรียกว่า ธรรมที่ควรให้เจริญ.

จบภาเวตัพพธรรมสูตรที่ ๗