๘. ตปนิยาตปนิยธรรมสูตร ว่าด้วยธรรมเป็นที่ตั้งแห่งความเดือดร้อนและไม่เดือนร้อน
[เล่มที่ 38] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ทสก-เอกาทสกนิบาต เล่ม ๕ - หน้า 446
จตุตถปัณณาสก์
สุนทรวรรคที่ ๓
๘. ตปนิยาตปนิยธรรมสูตร
ว่าด้วยธรรมเป็นที่ตั้งแห่งความเดือดร้อนและไม่เดือดร้อน
อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 38]
พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ทสก-เอกาทสกนิบาต เล่ม ๕ - หน้า 446
๘. ตปนิยาตปนิยธรรมสูตร
ว่าด้วยธรรมเป็นที่ตั้งแห่งความเดือดร้อนและไม่เดือดร้อน
[๑๗๔] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เราจักแสดง ธรรมอันเป็นที่ตั้งแห่งความเดือดร้อนและธรรมอันไม่เป็นที่ตั้งแห่งความเดือดร้อน แก่เธอทั้งหลาย เธอทั้งหลายจงฟัง จงใส่ใจให้ดี เราจักกล่าว ภิกษุเหล่านั้นทูลรับพระผู้มีพระภาคเจ้าแล้ว พระผู้มีภาคเจ้าได้ตรัสว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็ธรรมอันเป็นที่ตั้งแห่งความเดือดร้อนเป็นไฉน การฆ่าสัตว์ ฯลฯ
พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ทสก-เอกาทสกนิบาต เล่ม ๕ - หน้า 447
ความเห็นผิด นี้เรียกว่า ธรรมอันเป็นที่ตั้งแห่งความเดือดร้อน ธรรมอันไม่เป็นที่ตั้งแห่งความเดือดร้อนเป็นไฉน การงดเว้นจากการฆ่าสัตว์ ฯลฯ ความเห็นชอบ นี้เรียกว่า ธรรมอันไม่เป็นที่ตั้งแห่งความเดือดร้อน.
จบตปนิยาตปนิยธรรมสูตรที่ ๘