ผิดศีลข้อ 1

ถ้ามีเพียงเจตนาขู่หรือป้องกันไม่ให้เขาเข้ามาหา แต่เขายังเข้ามา ใช้ไม้ตีเพื่อไล่ไปแต่โดนเขาทำให้เขาตาย อย่างนี้ไม่เป็นการผิดศีลข้อที่ ๑ ดังข้อความในอรรถกถาพระวินัยว่า

[เล่มที่ 4] พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ ทุติยภาค เล่ม ๒ - หน้าที่ 766

สองบทว่า ปหารํ เทติ มีความว่า ภิกษุให้ประหารด้วยกาย ของเนื่องด้วยกาย และของที่ขว้างไปอย่างใดอย่างหนึ่ง ไม่เป็นอาบัติ. ถ้าแม้นภิกษุเห็นโจรก็ดี ข้าศึกก็ดี มุ่งจะเบียดเบียนในระหว่างทางกล่าวว่า แน่ะอุบาสก! เธอจงหยุดอยู่ในที่นั้นนั่นแหละ, อย่าเข้ามา แล้วประหารผู้ไม่เชื่อฟังคำกำลังเดินเข้ามาด้วยไม้ค้อน หรือด้วยศัสตราพร้อมกับพูดว่า ไปโว้ย แล้วไปเสีย. ถ้าเขาตายเพราะการประหารนั้น ไม่เป็นอาบัติเหมือนกัน. แม้ในพวกเนื้อร้ายก็นัยนี้เหมือนกัน. คำที่เหลือในสิกขาบทนี้ ตื้นทั้งนั้น. ก็สมุฏฐานเป็นต้น ของสิกขาบทนั้น เป็นเช่นเดียวกับปฐมปาราชิกแต่สิกขาบทนี้เป็นทุกขเวทนา ดังนี้แล. ปหารสิกขาบทที่ ๔ จบ

การฆ่า ไม่มีข้ออ้าง ฆ่าก็คือฆ่า ถ้าครบองค์ของปาณาติบาตเมื่อไหร่ก็ผิดศีลข้อ ๑

๑. สัตว์มีชีวิต
๒. รู้ว่าเป็นคนมีชีวิต
๓. มีจิตคิดจะฆ่า
๔. มีความพยายามในการฆ่า
๕. สัตว์ตายด้วยความพยายามอันนั้น

ป้องกันตัวเอง เช่น ใช้ผ้าห่มตัวหรือปัดออกไป หรือใช้ยาทากันยุง พิจารณาว่าอกุศลวิบากไม่ควรเป็นเหตุให้สั่งสมอกุศลกรรมเพิ่ม

เนื้อร้าย หมายถึงอะไรคะ

เนื้อร้าย ก็สัตว์ที่มีอันตราย เช่น เสือ เป็นต้น

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

ขณะใดที่ฆ่าสำเร็จ โดยมีเจตนาฆ่า เพื่อไม่ให้เขาฆ่าเรา ครบองค์ ๕ องค์ ก็ชื่อว่าผิดศีลข้อ ๑ ครับ แต่ตราบใด พยายามจะฆ่า แต่การฆ่าไม่สำเร็จ ก็ไม่ชื่อว่า ศีลข้อ ๑ ขาดครับ ไม่ว่าจะเป็นด้วยเหตุผลใดใด ที่ฆ่า แต่อกุศลย่อมเป็นอกุศลครับ เพราะขณะนั้นเป็นเจตนาฆ่า แต่ถ้าป้องกันตัว โดยไม่มีเจตนาฆ่าแต่เขาตายเพราะป้องกันตัว ก็ไม่ชื่อว่าผิดศีล ข้อ ๑ บาปไม่บาปขึ้นอยู่กับเจตนาเป็นสำคัญ

ขออุทิศกุศลให้สรรพสัตว์

ขอบคุณค่ะ

เนื้อร้าย ก็ยังไม่เท่ากิเลสร้ายค่ะ เจ้า โลภะ เป็นตัวร้าย เจ้า โทสะ เป็นตัวร้าย เจ้า โมหะ เป็นตัวร้ายค่ะ

จากการศึกษา ... ตราบใดที่ยังไม่ใช่พระโสดาบัน ยังมีโอกาส (เหตุปัจจัย) ให้ล่วงศีลทั้ง ๕ ข้อค่ะ