พระโสดาบันละสักกายทิฏฐิแล้ว เหตุใดจึงร้องไห้เมื่อสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รัก
กราบเรียนถามอาจารย์วิทยากร
พระโสดาบันละความเห็นผิด ว่ามีสัตว์ มีบุคคลแล้ว
แต่เมื่อสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รัก ทำไมจึงยังเกิดโทสะจนร้องไห้
ในเมื่อประจักษ์แจ้งความจริงแล้วว่าไม่มีบุคคล มีเพียงธรรมะ หามีตัวตนไม่
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
พระโสดาบัน ยังมีกิเลสที่เหลืออยู่ ยังมีความไม่รู้ (อวิชชา) ยังมีความติดข้องต้องการ (ที่ไม่ประกอบด้วยความเห็นผิด) ซึ่งยังดับไม่ได้ เมื่อพลัดพรากจากสิ่งที่เป็นที่รัก จึงมีความเศร้าโศกเสียใจ ร้องไห้ เป็นธรรมดา ความติดข้อง ก็เป็นเหตุให้เกิดโทสะ นั่นเอง แสดงถึงความเป็นจริงของธรรมที่เกิดขึ้นเป็นไปตามเหตุตามปัจจัย เมื่อยังไม่สามารถดับกิเลสประเภทใด ได้ เมื่อได้เหตุได้ปัจจัย กิเลสประเภทนั้น ก็เกิดขึ้นทำกิจหน้าที่ เป็นธรรมที่เกิดขึ้นเป็นไป ไม่ใช่สัตว์ ไม่ใช่บุคคล ไม่ใช่ตัวตน ครับ
...ยินดีในความดีของทุกๆ ท่านครับ...
