๒. ทุติยอคาริยวิมาน ว่าด้วยอคาริยวิมานที่ ๒

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย วิมานวัตถุ เล่ม ๒ ภาค ๑ - หน้า 548

๒. ทุติยอคาริยวิมาน

ว่าด้วยอคาริยวิมานที่ ๒

พระมหาโมคคัลลานเถระ ได้ถามเทพบุตรองค์หนึ่งว่า

[๖๖] สวนจิตรลดาวันเป็นวนะประเสริฐสูงสุดของทวยเทพชั้นไตรทศ ส่องแสงสว่างไสว ฉันใด วิมานของท่านนี้ก็มีอุปมาฉันนั้น ส่องแสงสว่างไสวอยู่ในอากาศ ท่านบรรลุเทวฤทธิ์ มีอานุภาพมาก ครั้งเกิดเป็นมนุษย์ ท่านได้ทำบุญอะไรไว้ เพราะบุญอะไร ท่านจึงมีอานุภาพรุ่งเรืองอย่างนี้ และวรรณะของท่านจึงสว่างไสวไปทั่วทุกทิศ.

เทพบุตรนั้นถูกพระโมคคัลลานเถระถามแล้ว ดีใจ จึงพยากรณ์ปัญหาของกรรมที่มีผลอย่างนี้ว่า

ในมนุษยโลก เรา คือ ข้าพเจ้าและภรรยาอยู่ครองเรือน เป็นดุจบ่อข้าวบ่อน้ำ มีจิตเลื่อมใส เมื่อบริจาคข้าวน้ำได้ถวายทานอย่างไพบูลย์ โดยเคารพ เพราะบุญนั้น ข้าพเจ้าจึงมีวรรณะอย่างนี้ และวรรณะของข้าพเจ้าจึงสว่างไสวไปทุกทิศ.

จบทุติยอคาริยวิมาน

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย วิมานวัตถุ เล่ม ๒ ภาค ๑ - หน้า 549

อรรถกถาทุติยอคาริยวิมาน

ทุติยอคาริยวิมาน. มีความว่า ยถา วนํ จิตฺตลตํ เป็นต้น. ในทุติยอคาริยวิมานนั้น อัตถุปปัตติ เหตุเกิดเรื่อง ก็เช่นเดียวกับปฐมอคาริยวิมานแล.

พระเถรถามว่า

จิตรลดาวัน อุทยานอันประเสริฐสูงสุดของทวยเทพชั้นไตรทศ ย่อมส่องรัศมี ฉันใด วิมานนี้ของท่านก็อุปมาฉันนั้น ส่องรัศมีอยู่ในอากาศ.

ท่านบรรลุเทวฤทธิ์ มีอานุภาพมาก ครั้งเกิดเป็นมนุษย์ ท่านได้ทำบุญอะไรไว้ เพราะบุญอะไร ท่านจึงมีอานุภาพรุ่งเรืองอย่างนี้ และวรรณะของท่านจึงสว่างไสวไปทุกทิศ.

เทวบุตรได้พยากรณ์สมบัติของตนว่า

เทพบุตรนั้นดีใจ ถูกท่านพระโมคคัลลานะถามแล้ว ก็พยากรณ์ปัญหาของกรรมที่นี้ผลอย่างนี้ว่า

ในมนุษยโลก ข้าพเจ้ากับภริย อยู่ครองเรือน เป็นดุจบ่อน้ำ มีจิตเลื่อมใสแล้ว เมื่อบริจาคข้าวน้ำ ได้ถวายทานอย่างไพบูลย์โดยเคารพ.

เพราะบุญนั้น วรรณะของข้าพเจ้าจึงเป็นเช่นนี้ เพราะบุญนั้น ผลนี้จึงสำเร็จแก่ข้าพเจ้า และโภคะทุกอย่างที่น่ารักจึงเกิดแก่ข้าพเจ้า.

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย วิมานวัตถุ เล่ม ๒ ภาค ๑ - หน้า 550

เพราะบุญนั้น ข้าพเจ้าจึงมีอานุภาพรุ่งเรืองอย่างนี้ และวรรณะของข้าพเจ้าจึงสว่างไสวไปทุกทิศ.

แม้ในคาถาทั้งหลายก็กล่าวมาแล้วทั้งนั้น.

จบอรรถกถาทุติยอคาริยวิหาร