ผู้ตักเตือนเสมือนครู
ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย
ผู้ตักเตือนเสมือนครู
ตามปกติแล้ว เราก็ไม่ชอบคำเตือน เพราะเขาพูดในสิ่งที่ไม่ดีของเรา เราก็อยากจะได้ยินคำชมเรา แต่จริงๆ แล้ว ตามความเป็นจริง ต้องเป็นผู้ตรงว่า ในเมื่อยังเป็นปุถุชนก็ยังมีความไม่ดีมาก และเราก็ใช่ว่าจะเห็นข้อเสียของตนเองได้หมด แต่ถ้ามีคนมาเตือนเราด้วยเจตนาดี นั่นแสดงว่า เขาหวังดีกับเรา และอยากให้เราเจริญขึ้น รวมทั้งถ้าเราพิจารณาแล้วเป็นจริงอย่างนั้นแล้วปฏิบัติตาม ก็จะส่งผลดีกับตัวเรานั่นเอง ไม่ใช่คนที่ตักเตือนเลย
ดังนั้น คนที่ตักเตือน เขาต้องอดทนที่จะกล้ามาพูดกับเรา อาจเสี่ยงโดนว่า แสดงว่า เขาเป็นมิตรกับเราจริงๆ แต่ตามความเป็นจริงแล้ว เรามักจะเห็นคนที่ตามใจเราหรือคล้อยตาม ไม่ขัดใจ พูดหวานๆ ว่าเป็นมิตรทั้งๆ ที่ไม่ได้ช่วยทำให้กิเลสของเราลดลงเลย มีแต่เพิ่มมากขึ้น และเหตุผลอะไรที่จะชมหรือพูดหวานๆ และคล้อยตาม ดังนั้นจึงควรเห็นคนที่คอยเตือนเราว่าเหมือนครูคนหนึ่งครับ แต่ก็เป็นเรื่องยากที่จะคิดได้หรือทำได้แบบนี้ คือ น้อมรับคำเตือนและเห็นคนที่เตือนเหมือนมิตรและครู ถ้าปัญญายังไม่เกิด
ขออนุโมทนา
