๓. วัลลิยเถรคาถา ว่าด้วยคาถาของพระวัลลิยเถระ

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย เถรคาถา เล่ม ๒ ภาค ๓ ตอน ๑ - หน้า 281

๓. วัลลิยเถรคาถา

ว่าด้วยคาถาของพระวัลลิยเถระ

[๑๙๐] ได้ยินว่า พระวัลลิยเถระได้ภาษิตคาถานี้ไว้ อย่างนี้ว่า

ฝนตกลงมา มีเสียงไพเราะดังเสียงเพลงขับ กุฎีของเรามุงดีแล้ว มีประตูหน้าต่างมิดชิดดี เราเป็นผู้ ไม่ประมาทอยู่ในกุฎีนั้น ถ้าท่านปรารถนาจะตกก็เชิญตกลงมาเถิดฝน.

อรรถกถาวัลลิยเถรคาถา

บทว่า ตสฺสํ วิหรามิ อปฺปมตฺโต ในวัลลิยเถรคาถา มีอธิบายว่า เราชื่อว่าเป็นผู้ไม่ประมาทแล้ว เพราะบรรลุถึงที่สุดแห่งข้อปฏิบัติอันให้ถึงความไม่ประมาทอยู่ ผัดเปลี่ยนอิริยาบถ คือยังอัตภาพให้เป็นไป ด้วยการเข้าไป ประกอบด้วยธรรมอันเป็นเครื่องอยู่ของพระอริยเจ้า และด้วยการประกอบด้วยธรรมมีทิพวิหารธรรมเป็นต้น ในกุฎีนั้น.

จบอรรถกถาวัลลิยเถรคาถา