ปัญญามีน้อย ...
พระธรรมวินัยมีมากมายถึง ๘๔๐๐๐ พระธรรมขันธ์ ว่าโดยปริมาณแล้ว ก็ต้องถือว่ามากมาย เมื่อเทียบกับคำสอนนอกศาสนา แต่ถึงอย่างนั้น ผมก็พึ่งเข้าใจขึ้นบ้างว่า เหตุใดต้องมีอรรถกถา ฎีกา อนุฎีกา และอาจารย์ผู้อธิบาย เพราะสำหรับกระผมแล้ว ต้องได้ฟังอย่างละเอียดถึงจะเข้าใจได้บ้าง ทำให้พออนุมานได้ว่า ผู้มีปัญญาต่างจากผู้ไม่มีปัญญาอย่างไร ในลักษณะนี้
ความโลภในสุตตะ มีโทษมากไหมครับ เพราะผมเคยคิดว่าจะไปบวช (แค่คิดครับอุปนิสัยยังไม่ถึงครับ) แล้วก็เกิดคิดว่าถ้าบวชแล้ว ตำรา อุปกรณ์ต่างๆ ที่มีอยู่ก็ยังจำไม่ได้หมด ยังไม่เข้าใจ บวชแล้วจะไปศึกษาจากที่ใหน
อยากถามว่ากระผมจะหาอ่านคัมภีร์อื่นๆ นอกจากพระไตรปิฎกได้ที่ใหน (ภาษาไทยครับ)
ในพระสูตรที่ว่า เมื่อเวลาผ่านไป พุทธบริษัทจะไม่สนใจศึกษาพระพุทธวจนะ แต่จะตั้งใจ ยินดี ศึกษาคำสอนของอาจารย์รุ่นหลัง แต่งขึ้นมาภายหลัง จะไม่ยินดี ไม่พอใจ ไม่เข้าใจ พระพุทธวจนะ อันมีความอันลึก ประกอบด้วยสุญตธรรม เหตุเพียงเท่าไรถึงกล่าวได้ว่า ยินดี พอใจ ใส่ใจ ศึกษาอยู่ซึ่งพุทธวจนะอันมีความอันลึกประกอบด้วยสุญตธรรม การศึกษาคัมภีร์อื่น คำอธิบายของอาจารย์หลังๆ อันใดถึงจะกล่าวว่า ไม่ใส่ใจ ไม่ยินดี ไม่พิจารณาพุทธวจนะอันมีความหมายอันลึกประกอบด้วยสุญตธรรม
อยากเรียนถามคุณ แล้วเจอกันครับว่า เริ่มศึกษาเริ่มสนใจเพราะเหตุใด ศึกษาด้วยวิธีใดบ้าง ถึงเชื่อมพระวินัย พระสูตรกับพระอภิธรรมได้
การศึกษาพระธรรมคำสอนถ้าศึกษาไม่ดี มีโทษมาก ดังข้อความในอลคัททูปมสูตรคำอธิบายพระไตรปิฎกคือ อรรถกถาพระวินัย พระสูตร พระอภิธรรม ปัจจุปันมีการจัดพิมพ์รวมอยู่ในเล่มเดียวกันกับพระไตรปิฎก (ฉบับมูลนิธิมหามกุฏฯ) ส่วนคัมภีร์รุ่นอรรถกถา เช่น วิสุทธิมรรค มิลินทปัญหา อภิธรรมมัตถสังคหะ เป็นต้น มีวางจำหน่ายที่มูลนิธิมหามกุฏฯ หน้าวัดบวรฯ บางลำภู
ธรรมไม่ประกอบด้วยกาลเวลา สามารถพิสูจน์ได้ เมื่อฟังแล้วเข้าใจมีความเห็นถูก ปัญญาก็จะทำหน้าที่เอง และก็จะรู้ว่า การศึกษาพระไตรปิฏก พระวินัย พระสูตร พระอภิธธรมต้องสอดคล้องกัน คือสภาพธรรมทุกอย่างไม่ใช่สัตว์ บุคคล ตัวตน ไม่ อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของใคร เช่น พระสูตร เป็นเรื่องราวพูดถึงบุคคลต่างๆ แต่คนที่มีปัญญา ฟังแล้วก็สามารถรู้ว่าไม่ใช่สัตว์ บุคคล เป็น จิต เจตสิก รูป ฯลฯ
ขออุทิศกุศลให้สรรพสัตว์
เริ่มที่จุดประสงค์ที่ถูกก่อน ยังไม่ต้องนึกถึงคัมภีร์อะไร เราศึกษาธรรมเพราะอะไรเพื่อขัดเกลา แต่ก็ไม่ใช่เพียงคำพูดครับ ดังนั้นในการศึกษาธรรม ไม่ว่าจะ เป็นในพระไตรปิฎก อ่่านเพื่ออะไร รู้มาก หรือว่า เพราะรู้ว่าเมื่อเข้าใจในพระ ธรรมจะนำมาซึ่งความขัดเกลากิเลส การศึกษาธรรม ฟังจากผู้รู้ก็ได้ และที่เชื่อ ในพระธรรมของพระพุทธเจ้า แม้จะเป็นปัญญาที่น้อยนิด แต่ก็พิสูจน์ได้ในชีวิต ประจำวัน ไม่ต้องไปไกลกุศลประการต่างๆ เจริญขึ้น (ถึงแม้จะไม่มาก) เพราะได้ อ่านและได้ฟังพระธรรมที่พระพุทธเจ้าทรงแสดง เมตตามากขึ้นไหม ให้อภัย เห็นประโยชน์ของการให้ทานมากขึ้นไหม อดทนด้วยกุศลไหม และเข้าใจ ความจริงว่า ทุกอย่างเป็นธรรมหรือเปล่า (แม้ขั้นการฟัง) นี่คือผลจากการศึกษา ธรรมที่ถูกต้อง โดยพิสูจน์ได้ในชีวิตประจำวัน แม้ยังไม่บรรลุ แต่พระธรรมก็เป็น เครื่องตรวจสอบ ชีวิตของเราเอง ดังนั้น จึงไม่ต้องไปเคร่งเครียดจะต้องอ่าน มากๆ แต่ควรตั้งต้นที่จุดประสงค์ที่ถูกต้องว่าเพื่ออะไรครับ แม้บางครั้งหลุดไป ในจุดประสงค์ที่ผิด เพราะยังมีกิเลส แต่พระธรรมนั้นเองที่จะทำให้กลับมาสู่หน ทางถูกต้อง คือ ขัดเกลากิเลสในชีวิตประจำวัน อันเห็นเองด้วยการประพฤติ ปฏิบัติอันเนื่องมาจากการอ่าน และฟังธรรมที่ถูกต้องครับ
อยากจะแนะนำ สหายธรรมว่าศึกษาธรรมสิ่งใด ไม่รู้ก็ไม่รู้ เพราะปัญญาอย่างพวกเราน้อยมาก จะให้ไปรู้ทั่วถึงพระไตรปิฎกทั้งหมดเป็นไปไม่ได้ เพียงแต่ศึกษาตามความเข้า ใจและจุดประสงค์ที่ถูกก็พอ ค่อยๆ รู้ไปเรื่อย และแนะนำว่า ลองฟังเรื่อง บารมี ในชีวิตประจำวัน ของท่าน อ. สุจินต์นะครับ ย้ำดีจริงๆ ถ้าเข้าใจ ช่วยขัดเกลา กิเลสในชีวิตประจำวันดีมากครับ นี่แหละครับ การประเมินผลของการฟังธรรม กาย วาจา ใจ สงบบ้างไหม (กุศล) ไม่ใช่ประเมินด้วยการศึกษามาก รู้มาก เพราะ อาจทำร้ายตัวเอง ดังเช่น มูลนิธิฯ ได้ยกพระสูตรและความเห็นในเรื่อง การศึกษาที่ถูกต้องครับ สรุป คือ ศึกษาธรรมเพราะเคยสะสมในอดีตชาติ พอได้ฟังก็สนใจ ศึกษาด้วยวิธีที่รู้ว่าที่ศึกษาเพื่อขัดเกลา และเมื่อศึกษาแล้ว ขัดเกลาได้จริง โดย เฉพาะเรื่องบารมีในชีวิตประจำวัน จึงเชื่อและศรัทธาในพระรัตนตรัย และ พระธรรมครับ การศึกษาพระธรรมก็ต้องเข้าใจทั้ง 3 ปิฎก ไม่เช่นนั้นก็จะเข้าใจ ผิดโดยเฉพาะในเรื่อง สติปัฏฐานครับ (ลองฟังเรื่อง บารมีในชีวิตประจำวันนะ ครับ ไม่ผิดหวังแน่นอน ใครฟังแล้วฟังอีก ขัดเกลากิเลสได้ดีจริงๆ )
ขออุทิศกุศลให้สรรพสัตว์
ศาสนาเสื่อมและอันตรธานเพราะ บุคคลไม่สนใจ ในพระพุทธดำรัส แต่สนใจคำกล่าวของนักปราชญ์ผู้อื่น
เชิญคลิกอ่านได้ที่ ...
ขอบคุณท่านเจ้าของคำถามค่ะ ดิฉันก็อยากถามอย่างเดียวกัน แต่ปัญญาสื่อความไม่มี จึงไม่ได้เขียนถาม ขอบคุณมาก และขอบคุณบ้านธัมมะ มูลนิธิ แล้วคุณแล้วเจอกัน
รู้สึกทึ่งในปัญญาและความเมตตาของท่านทั้งหลายมากค่ะ แม้รู้ว่า web นี้มีประสงค์จะ ให้ศึกษาโดยไม่ต้องพบ (ไม่เช่นนั่นคงไม่ใช้นามแฝง และคงบอกชื่อกลุ่มผู้จัดทำ) แต่ก็ อยากพบอยากรู้จักมากๆ เลยค่ะ
ตอบความคิดเห็นที่ 7
ท่านสามารถพบคณะวิทยากรของมูลนิธิฯ ได้ที่มูลนิธิฯทุกวันเสาร์-อาทิตย์ที่มีการสนทนาธรรมนะครับ ส่วนการใช้ username นั้น แล้วแต่สมาชิกแต่ละท่านจะกำหนดเองนะครับ บางท่านก็ใช้ชื่อจริงของท่าน ผู้ที่เข้ามาสนทนาส่วนใหญ่คงจะไม่รู้จักกันเป็นการส่วนตัว หวังว่าทุกท่านคงได้รับประโยชน์และความเข้าใจพระธรรมตามสมควรนะครับ
ขอขอบพระคุณทุกท่าน และขออนุโมทนา