กุฏชปุปผิยเถราปทานที่ ๑ (๑๘๑) ว่าด้วยผลแห่งพุทธบูชา

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๒ - หน้า 590

กุฏชปุปผิยวรรคที่ ๑๙

กุฏชปุปผิยเถราปทานที่ ๑ (๑๘๑)

ว่าด้วยผลแห่งพุทธบูชา

[๑๘๓] เราเห็นพระผุสสสัมพุทธเจ้าผู้มีรัศมีเปล่งปลั่งดังทองคำ สว่างไสวไปทั่วทิศดังพระอาทิตย์อุทัย๑ เสด็จไปในอากาศ.

จึงเลือกเก็บดอกโมกหลวงที่บาน ทั้งดอกใหญ่และเล็กจาก ต้น มาบูชาแด่พระองค์.

เพราะเราเอาดอกไม้บูชา ในกัปที่ ๙๒ แต่ภัทรกัปนี้ เรา จึงไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งพุทธบูชา.

ในกัปที่ ๑๗ แต่กัปนี้ ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ ๓ ครั้ง พระนามว่าปุปผิตะ ทรงสมบูรณ์ด้วยแก้ว ๗ ประการ มี พละมาก.

คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ และ อภิญญา ๖ เราทำให้แจ้งชัดแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้า เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.

ทราบว่า ท่านพระกุฏชปุปผิยเถระได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ด้วย ประการฉะนี้แล.

จบกุฏชปุปผิยเถราปทา

๑. ยุ. อุคฺคตํ.