พันธุชีวกเถราปทานที่ ๒ (๑๘๒) ว่าด้วยผลแห่งการถวายดอกชบา

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๒ - หน้า 591

พันธุชีวกเถราปทานที่ ๒ (๑๘๒)

ว่าด้วยผลแห่งการถวายดอกชบา

[๑๘๔] พระสยัมภูสัมพุทธเจ้าพระนามว่าโสภิตะ ผู้อันสัตบุรุษ สรรเสริญ พระองค์ประทับนั่งเข้าสมาธิอยู่ ณ ระหว่างภูเขา.

เราแสวงหาดอกบัวอย่างดีอยู่ในสระ ได้เห็นดอกชบา อยู่ในที่ใกล้ เรามีจิตเลื่อมใส มีใจโสมนัส ยกมือทั้งสอง ประคองเข้าไปเฝ้าพระโสภิตมหามุนี แล้วบูชาแด่พระองค์.

เพราะเราได้เอาดอกไม้บูชา ในกัปที่ ๙๔ แต่กัปนี้ เรา จึงไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งพุทธบูชา.

ในกัปที่ ๑๔ แต่กัปนี้ เราได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิองค์ หนึ่ง ผู้เป็นจอมคน มีพละมาก พระนามว่าสมุททกัปปะ.

คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ และ อภิญญา ๖ เราทำให้แจ้งชัดแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้า เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.

ทราบว่า ท่านพระพันธุชีวกเถระได้กล่าวคาถาเหล่านั้น ด้วยประการ ฉะนี้แล.

จบพันธุชีวกเถราปทาน