โกตุมพริยเถราปทานที่ ๓ (๑๘๓) ว่าด้วยผลแห่งพุทธบูชา

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๒ - หน้า 592

โกตุมพริยเถราปทานที่ ๓ (๑๘๓)

ว่าด้วยผลแห่งพุทธบูชา

[๑๘๕] เรามีจิตร่าเริงยินดี เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้าผู้อุดม กว่านรชน ซึ่งประทับนั่งอยู่ ณ ระหว่างภูเขา โชติช่วงดัง ดอกกรรณิการ์ มีพระคุณประมาณมิได้เหมือนทะเล กว้างขวาง๑ ดุจแผ่นดิน.

เรามีจิตเลื่อมใส เข้าไปเฝ้าพระพุทธเจ้าผู้สูงสุดกว่านระ อันหมู่เทวดาแวดล้อมแล้วผู้เสมือนโคนิสภะและม้าอาชาไนย อันฝูงโคและฝูงม้าแวดล้อมแล้วฉะนั้น.

เราถือดอกไม้ ๗ ดอกและผ้าขนสัตว์อย่างดี เข้าไปบูชา แด่พระพุทธเจ้าพระนามว่าสิขี ผู้เป็นเผ่าพันธุ์แห่งโลก.

เพราะเราได้เอาดอกไม้บูชา ในกัปที่ ๓๑ แต่กัปนี้ เรา จึงไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งพุทธบูชา.

ในกัปที่ ๒๐ แต่กัปนี้ เราได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิองค์ หนึ่ง มีนามว่ามหาเนละ มีเดชมาก มีกำลังมาก.

คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ และ อภิญญา ๖ เราทำให้แจ้งชัดแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้า เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.

ทราบว่า ท่านพระโกตุมพริยเถระได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ด้วย ประการฉะนี้แล.

จบโกตุมพริยเถราปทาน

๑. ม. วิตฺถตํ.