ปัญจหัตถิยเถราปทานที่ ๔ (๑๘๔) ว่าด้วยผลแห่งพุทธบูชา

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๒ - หน้า 593

ปัญจหัตถิยเถราปทานที่ ๔ (๑๘๔)

ว่าด้วยผลแห่งพุทธบูชา

[๑๘๕] พระผู้มีพระภาคเจ้าเชษฐบุรุษของโลก ผู้ประเสริฐกว่า นรชน พระนามว่าติสสะ แวดล้อมด้วยพระสาวก เสด็จ ดำเนินอยู่ในถนน.

เราถือดอกอุบล ๕ ดอกยืนอยู่ที่ทางสี่แยก ประสงค์จะ ถวายเป็นเครื่องบูชา ประคองบูชาเพื่อความสำเร็จประโยชน์.

อันพระพุทธรัศมีถูกต้องแล้ว ได้บูชาพระสัมพุทธเจ้าผู้ อุดมกว่าสัตว์ มีพระรัศมีดังทองคำ กำลังเสด็จดำเนินอยู่ ระหว่างตลาด.

เพราะเราเอาดอกไม้บูชา ในกัปที่ ๙๒ แต่กัปนี้ เราจึง ไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งพุทธบูชา.

ในกัปที่ ๑๓ แต่กัปนี้ ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ ๕ ครั้ง พระนามว่าสุลภสมมตะ ทรงสมบูรณ์ด้วยแก้ว ๗ ประการ มี กำลังมาก.

คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ และ อภิญญา ๖ เราทำให้แจ้งชัดแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้า เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.

ทราบว่า ท่านพระปัญจหัตถิยเถระได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ด้วยประการ ฉะนี้แล.

จบปัญจหัตถิยเถราปทาน