อิสิมุคคทายกเถราปทานที่ ๕ (๑๘๕) ว่าด้วยผลแห่งการถวายน้ําผึ้ง

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๒ - หน้า 594

อิสิมุคคทายกเถราปทานที่ ๕ (๑๘๕)

ว่าด้วยผลแห่งการถวายน้ำผึ้ง

[๑๘๗] เราแม้จะอยู่ในปราสาท ก็นิมนต์พระพุทธเจ้าพระนาม ว่าปทุมุตตระ ผู้มีพระรัศมีเปล่งปลั่งดังพระอาทิตย์อุทัย มี พระรัศมีเหลืองอร่ามเหมือนพระจันทร์ สุกสกาวราวกับดอก กุ่ม ให้เสวยถั่วฤๅษี ซึ่งบดผสมกับน้ำผึ้งอันไม่มีตัว ถวาย แด่พระองค์ผู้เป็นเผ่าพันธุ์ของโลก.

เอาน้ำผึ้งใส่บาตรของพระสาวกแห่งพระพุทธเจ้าซึ่งมีประมาณแปดแสน จนเต็มทุกๆ รูป ได้ถวายแด่พระพุทธเจ้า มากกว่านั้น.

เราอันกุศลมูล คือความเลื่อมใสแห่งจิตนั้น ตักเตือน ไม่ เข้าถึงทุคติเลยตลอดแสนกัป ในกัปที่ ๔๓,๘๐๐ ได้เป็น พระเจ้าจักรพรรดิ พระนามว่ามหิสมันตะ ผู้มีพละมาก.

คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ และ อภิญญา เราทำให้แจ้งชัดแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้า เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.

ทราบว่า ท่านพระอิสิมุคคทายกเถระได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ด้วย ประการฉะนี้แล.

จบอิสิมุคคทายกเถราปทาน