เอกจินติเถราปทานที่ ๗ (๑๘๗) ว่าด้วยผลแห่งการที่กุศลตักเตือน
[เล่มที่ 71] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๒ - หน้า 596
เถราปทาน
กุฏชปุปผิยวรรคที่ ๑๙
เอกจินติเถราปทานที่ ๗ (๑๘๗)
ว่าด้วยผลแห่งการที่กุศลตักเตือน
อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 71]
พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๒ - หน้า 596
เอกจินติเถราปทานที่ ๗ (๑๘๗)
ว่าด้วยผลแห่งการที่กุศลตักเตือน
[๑๘๙] ในกาลใด เทวดาจะจุติจากหมู่เทพเพราะสิ้นอายุ ใน กาลนั้น เทวดาผู้พลอยยินดีย่อมเปล่งเสียงออก ๓ ประการว่า
ดูก่อนท่านผู้เจริญ ท่านจากที่นี่จงไปสู่สุคติ จงได้ความ เป็นมนุษย์ เป็นมนุษย์แล้ว จงได้ศรัทธาชั้นเยี่ยมในสัทธรรม.
ศรัทธาของท่านผู้ตั้งมั่นแล้วนั้นจงมั่นคงเป็นมูลไว้ อย่า คลอนแคลนในสัทธรรมที่พระอริยเจ้าประกาศดีแล้ว ตลอด ชีวิต.
ท่านจงกระทำกุศลอันไม่มีความเบียดเบียน ไม่มีอุปธิ ด้วยกาย ด้วยวาจา ด้วยใจ ให้มาก.
แต่นั้นท่านก่อสร้างบุญ ทำบุญนั้นด้วยทานให้มาก จง แนะนำแม้สัตว์อื่นๆ ให้ตั้งอยู่ในพรหมจรรย์ในสัทธรรม.
สัตว์อื่นๆ ผู้รู้ตามเป็นจริง พลอยยินดีตามท่าน ผู้เป็น เทวดาล่วงเทวดา เพราะความอนุเคราะห์นี้ ขอท่านจงกลับมา บ่อยๆ นะ.
ในกาลนั้น เราเป็นผู้สลดใจอยู่ในหมู่เทวดาที่มาประชุมกัน ด้วยคิดว่า เราเป็นอะไรเล่า จุติจากที่นี่แล้วจึงจักไปยังกำเนิด มนุษย์ได้.
ในกาลนั้น พระสมณะสาวกของพระพุทธเจ้าพระนามว่า ปทุมุตตระ ผู้อบรมอินทรีย์แล้ว มีนามชื่อว่าสุมนะ รู้ความ สลดใจของเรา ปรารถนาจะช่วยเหลือเรา.
พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๒ - หน้า 597
ท่านจึงมาในสำนักของเรา พร่ำสอนอรรถธรรมแล้ว ยัง เราให้สลดใจ.
เราได้ฟังคำของท่านแล้ว ทำให้จิตเลื่อมใสในพระพุทธเจ้า เราเพียงแต่ได้ถวายบังคมพระสัมพุทธเจ้าแล้ว ทำกาลกิริยา ณ ที่นั้น.
เรานั้นอันกุศลมูลตักเตือนแล้ว ได้อุบัติในเทวโลกนั้นเอง ไม่เข้าถึงทุคติเลยตลอดแสนกัป.
คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ และ อภิญญา ๖ เราทำให้แจ้งชัดแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้า เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.
ทราบว่า ท่านพระเอกจินติกเถระได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ด้วยประการ ฉะนี้แล.
จบเอกจินติกเถราปทาน