อังโกลกเถราปทานที่ ๕ (๑๙๕) ว่าด้วยผลแห่งการบูชาด้วยดอกปรู

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๒ - หน้า 610

อังโกลกเถราปทานที่ ๕ (๑๙๕)

ว่าด้วยผลแห่งการบูชาด้วยดอกปรู

[๑๙๗] เราเห็นต้นปรูมีดอกบาน ดอกสวยงามเป็นพวงๆ จึง ได้เก็บดอกไม้นั้นไปในสำนักพระพุทธเจ้า.

สมัยนั้น พระมหามุนีพระนามว่าสิทธัตถะทรงหลีกเร้นอยู่ ในที่ลับ เราจึงบูชาด้วยเครื่องบูชาแล้ว โปรยดอกไม้ลงในถ้ำ.

ในกัปที่ ๙๔ แต่กัปนี้ เราบูชาพระพุทธเจ้าด้วยดอกไม้ใด ด้วยการบูชานั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งพุทธบูชา.

ในกัปที่ ๓๖ แต่กัปนี้ ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิพระองค์ หนึ่ง ทรงพระนามว่าเทวคัชชิตะ ทรงสมบูรณ์ด้วยแก้ว ๗ ประการ มีพละมาก.

คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ และ อภิญญา ๖ เราได้ทำให้แจ้งชัดแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้า เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.

ทราบว่า ท่านพระอังโกลกเถระได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ด้วยประการ ฉะนี้แล.

จบอังโกลกเถราปทาน

๑๙๕. อรรถกถาอังโกลกเถราปทาน

เรื่องที่ ๕ มีเนื้อความง่ายทั้งนั้นแล.

จบอรรถกถาอังโกลกเถราปทาน