ติกัณฑิปุปผิยเถราปทานที่ ๙ (๑๙๙) ว่าด้วยผลแห่งการบูชาด้วยดอกคล้า

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๒ - หน้า 615

ติกัณฑิปุปผิยเถราปทานที่ ๙ (๑๙๙)

ว่าด้วยผลแห่งการบูชาด้วยดอกคล้า

[๒๐๑] พระสยัมภูชินเจ้าผู้ไม่ทรงพ่ายแพ้อะไรๆ มีพระนามว่า สุมังคละ เสด็จออกจากป่าใหญ่ เข้าสู่พระนคร.

พระสัมพุทธเจ้าผู้เป็นมุนีพระองค์นั้น เสด็จเที่ยวบิณฑ- บาตแล้วเสด็จออกจากนคร ทรงทำภัตกิจเสร็จแล้ว ประทับ อยู่ในระหว่างป่า.

เรามีจิตเลื่อมใส มีใจโสมนัส ถือดอกคล้า ๓ ดอกไปบูชา แด่พระสยัมภูพุทธเจ้า ผู้แสวงหาคุณอันใหญ่หลวง.

ในกัปที่ ๙๔ แต่กัปนี้ เราได้บูชาพระพุทธเจ้าด้วยดอกไม้ ใด ด้วยการบูชานั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่ง พุทธบูชา.

ในกัปที่ ๘๖ แต่กัปนี้ ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ (พระองค์หนึ่ง) ทรงพระนามว่าอปเสละ สมบูรณ์ด้วยแก้ว ๗ ประการ มีพละมาก.

คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ และ อภิญญา ๖ เราทำให้แจ้งชัดแล้ว คำสอนพระพุทธเจ้า เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๒ - หน้า 616

    ทราบว่า ท่านพระติกัณฑิปุปผิยเถระได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ด้วยประการฉะนี้.

จบติกัณฑิปุปผิยเถราปทาน