ตาลวัณฏทายกเถราปทานที่ ๗ (๒๑๗) ว่าด้วยผลแห่งการถวายพัดใบตาล

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๒ - หน้า 633

ตาลวัณฏทายกเถราปทานที่ ๗ (๒๑๗)

ว่าด้วยผลแห่งการถวายพัดใบตาล

[๒๑๙] เราได้ถวายพัดใบตาลแด่พระพุทธเจ้าพระนามว่า ติสสะ ผู้มีจักษุทิพย์ เพื่อต้องการให้ระงับร้อนในฤดูร้อน เพื่อระงับ ความเร่าร้อน.

เราดับได้สนิทซึ่งไฟ คือ ราคะ ไฟ คือ โทสะ และ ดับได้สนิทซึ่งไฟ คือ โมหะ อันยิ่งกว่าความร้อนนั้น นี้เป็น ผลของการถวายพัดใบตาล.

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๒ - หน้า 634

เราเผากิเลสทั้งหลายได้แล้ว ถอนภพขึ้นได้หมดแล้ว ทรงกายอันเป็นที่สุดอยู่ในศาสนาของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า.

ในกัปที่ ๙๒ แต่กัปนี้ เราได้ทำกรรมใดในกาลนั้น ด้วย การบูชานั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งการถวายพัด ใบตาล.

ในกัปที่ ๖๓ แต่กัปนี้ ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิพระนาม ว่า มหารามะ ทรงสมบูรณ์ด้วยแก้ว ๗ ประการ มีพละมาก.

คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ และ อภิญญา ๖ เราทำให้แจ้งชัดแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้า เราได้ทำเสร็จแล้ว ฉะนี้แล.

ทราบว่า ท่านพระตาลวัณฏทายกเถระได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ด้วย ประการฉะนี้แล.

จบตาลวัณฏทายกเถราปทาน