อักกันตสัญญกเถราปทานที่ ๘ (๒๑๘) ว่าด้วยผลแห่งการปูผ้าให้ทรงเหยียบ

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๒ - หน้า 634

อักกันตสัญญกเถราปทานที่ ๘ (๒๑๘)

ว่าด้วยผลแห่งการปูผ้าให้ทรงเหยียบ

[๒๒๐] เราถือผ้าสาฎกผืนน้อย ในผ้าห่มของท่านอุปัชฌาย์ พร่ำศึกษามนต์อยู่ เพื่อบรรลุถึงประเภทวิชาลูกศร.๑

ได้เห็นพระพุทธเจ้าผู้ปราศจากธุลี สมควรรับเครื่องบูชา ผู้องอาจ ประเสริฐ เลิศ พระนามว่า ติสสะ ผู้ตรัสรู้แล้ว

๑. ม. คนฺถาโทสสฺส ปตฺติยา เพื่อบรรลุถึงความไม่มีโทษแห่งคันถะ.

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๒ - หน้า 635

ดังคชสารตัวประเสริฐ ผู้สูงสุดกว่านระ ผู้เลิศลอย เป็น มหาวีระ เชษฐบุรุษของโลก ประเสริฐกว่านระ.

ทรงเหยียบผ้าสาฎกผืนน้อยที่เราลาดไว้ ครั้นเราได้เห็น พระองค์ผู้ส่องแสงสว่างในโลก ปราศจากมลทินเช่นกับพระจันทร์ มีใจผ่องใส ได้ถวายบังคมพระบาทของพระศาสดา.

ในกัปที่ ๙๔ แต่กัปนี้ เราได้ถวายผ้าสาฎกผืนน้อยใด ด้วยการถวายผ้าสาฎกนั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่ง การถวายผ้าสาฎกผืนน้อย.

ในกัปที่ ๓๗ แต่กัปนี้ เราได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิพระองค์ หนึ่ง เป็นจอมแห่งชน มีนามว่า สุนันทะ มีพละมาก.

คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ และ อภิญญา ๖ เราได้ทำให้แจ้งชัดแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้า เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.

ทราบว่า ท่านพระอักกันสัญญกเถระได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ด้วย ประการฉะนี้แล.

จบอักกันตสัญญกเถราปทาน