โสวัณณวฏังสกิยเถราปทานที่ ๗ (๒๒๗) ว่าด้วยผลแห่งการบูชาด้วยพวงมาลัย

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๒ - หน้า 644

โสวัณณวฏังสกิยเถราปทานที่ ๗ (๒๒๗)

ว่าด้วยผลแห่งการบูชาด้วยพวงมาลัย

[๒๒๙] เราเดินอยู่ตามพื้นที่สวน ได้เห็นพระพุทธเจ้าผู้เป็น นายกของโลก เราได้ถือมาลัยประดับศีรษะที่ทำด้วยทอง อัน สร้าง (ตกแต่ง) อย่างดี ขึ้นคอช้างไปอย่างรีบด่วน บูชาแด่ พระพุทธเจ้าพระนามว่า สิขี ผู้เป็นเผ่าพันธุ์ของโลก.

ในกัปที่ ๓๑ แต่กัปนี้ เราได้บูชาพระพุทธเจ้าด้วยดอกไม้ ใดด้วยการบูชานั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งพุทธบูชา.

ในกัปที่ ๒๗ แต่กัปนี้ เราได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิพระองค์ หนึ่ง เป็นจอมแห่งชน มีนามว่า มหาปตาปะ มีพละมาก.

คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ และ อภิญญา ๖ เราทำให้แจ้งชัดแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้า เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.

ทราบว่า ท่านพระโสวัณณวฏังสกิยเถระได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ด้วย ประการฉะนี้แล.

จบโสวัณณวฏังสกิยเถราปทาน