ชคติการกเถราปทานที่ ๙ (๒๓๙) ว่าด้วยผลแห่งการสร้างลานดิน
[เล่มที่ 71] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๒ - หน้า 659
เถราปทาน
อุทกาสนทายิวรรคที่ ๒๔
ชคติการกเถราปทานที่ ๙ (๒๓๙)
ว่าด้วยผลแห่งการสร้างลานดิน
อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 71]
พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๒ - หน้า 659
ชคติการกเถราปทานที่ ๙ (๒๓๙)
ว่าด้วยผลแห่งการสร้างลานดิน
[๒๔๑] เมื่อพระโลกนาถพระนามว่า อัตถทัสสี ผู้สูงสุดกว่านระ เสด็จนิพพานแล้ว เราได้ให้สร้างลานดินไว้ที่พระสถูปอันอุดม ของพระพุทธเจ้า.
ในกัปที่ ๑,๘๐๐ แต่กัปนี้ เราได้ทำกรรมใดไว้ในกาลนั้น ด้วยกรรมนั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งการสร้าง ลานดิน.
คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ และ อภิญญา ๖ เราทำให้แจ้งชัดแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้า เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.
ทราบว่า ท่านพระชคติการกเถระได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ด้วยประการ ฉะนี้แล.
จบชคติการกเถราปทาน
๒๓๙. อรรถกถาชคติการกเถราปทาน
พึงทราบเรื่องราวในอปทานที่ ๙ ดังต่อไปนี้ :-
บทว่า ชคตี การิตา มยฺหํ ความว่า เราได้สร้าง คือให้เขาช่วย สร้างลานดิน คือระเบียงที่วางดอกไม้อันจัดเป็นสัดส่วน ที่พระเจดีย์ บรรจุพระสรีรธาตุของพระผู้มีพระภาคเจ้าพระนามว่า อัตถทัสสี.
เรื่องราวในอปทานที่ ๑๐ มีเนื้อความง่ายทั้งนั้นแล.
จบอรรถกถาชคติการกเถราปทาน