ตุวรัฏฐิทายกเถราปทานที่ ๑ (๒๔๑) ว่าด้วยผลแห่งการถวายดินแดง

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๒ - หน้า 661

ตุวรทายิวรรคที่ ๒๕

ตุวรัฏฐิทายกเถราปทานที่ ๑ (๒๔๑)

ว่าด้วยผลแห่งการถวายดินแดง

[๒๔๓] ในกาลก่อน เราเป็นนายพรานเนื้อ (เที่ยว) อยู่ในป่าใหญ่ เราเห็นดินแดง จึงได้ถือเอามาถวายแก่สงฆ์.

ในกัปที่ ๙๑ แต่กัปนี้ เราได้ถวายทานใดในกาลนั้น ด้วย ทานนั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งการถวายก้อนดิน แดง.

คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ และ อภิญญา ๖ เราทำให้แจ้งชัดแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้า เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.

ทราบว่า ท่านพระตุวรัฏฐิทายกเถระได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ด้วย ประการฉะนี้แล.

จบตุวรัฏฐิทายกเถราปทาน

ตุวรทายกวรรคที่ ๒๕

๒๔๑. อรรถกถาตุวรัฏฐทายกเถราปทาน (๑)

พึงทราบเรื่องราวในอปทานที่ ๑ ในวรรคที่ ๒๕ ดังต่อไปนี้ :-

บทว่า ภริตฺวา ตุวรมาทาย ความว่า เราได้ถือเอาดินแดงด้วย ภาชนะ แล้วได้ถวายแก่พระสงฆ์ผู้อยู่ในท่ามกลางป่า.

จบอรรถกถาตุวรัฏฐทายกเถราปทาน

๑. บาลีว่า ตุวรัฏฐิทายกเถราปทาน.