โถมกเถราปทานที่ ๑ (๒๕๑) ว่าด้วยผลแห่งการสรรเสริญ

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๒ - หน้า 674

โถมกวรรคที่ ๒๖

โถมกเถราปทานที่ ๑ (๒๕๑)

ว่าด้วยผลแห่งการสรรเสริญ

[๒๕๓] เราอยู่ในเทวโลก ได้ฟังธรรมของพระพุทธเจ้าพระนาม ว่าวิปัสสี ผู้แสวงหาคุณอันใหญ่หลวงแล้วเบิกบานใจ ได้กล่าว คำนี้ว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เป็นบุรุษอาชาไนย ข้าพระองค์ขอ นอบน้อมแด่พระองค์ ข้าแต่พระองค์ผู้เป็นบุรุษสูงสุด พระองค์ทรงแสดงอมฤตบท ทรงยังชนเป็นมากให้ข้ามได้.

ในกัปที่ ๙๑ แต่กัปนี้ เราได้กล่าวาจาใดในกาลนั้น ด้วย การกล่าววาจานั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งการ สรรเสริญ.

คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ และ อภิญญา ๖ เราทำให้แจ้งชัดแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้า เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.

ทราบว่า ท่านพระโถมกเถระได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ด้วยประการ ฉะนี้แล.

จบโถมกเถราปทาน

อรรถกถาโถมกวรรคที่ ๒๖

อปทานที่ ๑ ในวรรคที่ ๒๖ มีเนื้อความง่ายทั้งนั้นแล.