ปุปผธารกเถราปทานที่ ๒ (๒๙๒) ว่าด้วยผลแห่งการยกดอกไม้ขึ้นบูชา

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๒ - หน้า 735

ปุปผธารกเถราปทานที่ ๒ (๒๙๒)

ว่าด้วยผลแห่งการยกดอกไม้ขึ้นบูชา

[๒๙๔] เราเป็นผู้นุ่งเปลือกไม้กรอง ห่มหนังสัตว์เฉวียงบ่า ข้างซ้าย ยังอภิญญา ๕ ให้บังเกิดแล้ว เป็นผู้ลูบคลำพระจันทร์ ได้.

เราได้เห็นพระศาสดา พระนามว่า วิปัสสี ผู้ส่องโลก ให้สว่างไสว ซึ่งเสด็จมาถึงสำนักเรา เราจึงยกดอกแคฝอย ขึ้นบูชาแด่พระองค์.

ในกัปที่ ๙๑ แต่กัปนี้ เราได้ยกดอกไม้ใดขึ้นบูชา ด้วย กรรมนั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งการยกดอกไม้ ขึ้นบูชา.

ในกัปที่ ๘๗ แต่กัปนี้ ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิพระองค์ หนึ่ง เป็นใหญ่ในแผ่นดิน พระนามว่า สมันตธรณะ มีพละ มาก.

คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ และ อภิญญา ๖ เราทำให้แจ้งชัดแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้า เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.

ทราบว่า ท่านพระปุปผธารกเถระได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ด้วยประการ ฉะนี้แล.

จบปุปผธารกเถราปทาน

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๒ - หน้า 736

๒๙๒. อรรถกถาปุปผธารกเถราปทาน

พึงทราบเรื่องราวในอปทานที่ ๒ ดังต่อไปนี้ :-

บทว่า อชินุตฺตรวาสโน ความว่า นุ่งห่มหนังเสือเหลืองและหนัง มิคะเฉวียงบ่าข้างซ้าย. บทว่า อภิญฺา ปญฺจ นิพฺพตฺตา ความว่า ทำอภิญญา ๕ คือ ญาณ ๕ มีอิทธิวิธญาณเป็นต้น ให้บังเกิดขึ้น คือให้สำเร็จ ขึ้นแล้ว. บทว่า จนฺทสฺส ปริมชฺชโก ความว่า เราได้เป็นผู้ลูบคลำ ถูกต้องมณฑลพระจันทร์ได้โดยรอบ. บทว่า วิปสฺสี โลกปชฺโชตํ ความว่า เราได้เห็นพระผู้มีพระภาคเจ้า พระนามว่า วิปัสฺสี ผู้เช่นกับประทีปส่อง สว่างไสวไปในโลกทั้ง ๓ จนทั่วถึง ได้เสด็จมาใกล้เรา คือได้เสด็จมาถึง เป็นพิเศษ. บทว่า ปาริจฺฉตฺตกปุปฺผานิ ความว่า เราได้นำเอาดอก ปาริฉัตตกะมาจากเทวโลกแล้วยกขึ้นบูชาโดยอาการดุจฉัตร เบื้องบนของ พระศาสดา พระนามว่า วิปัสสี.

จบปุปผธารกเถราปทาน