โภชนทายกเถราปทานที่ ๒ (๓๑๒) ว่าด้วยผลแห่งการถวายโภชนะ

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๒ - หน้า 763

โภชนทายกเถราปทานที่ ๒ (๓๑๒)

ว่าด้วยผลแห่งการถวายโภชนะ

[๓๑๔] พระชินเจ้าย่อมรุ่งโรจน์ทุกเมื่อ ดังหน่อไม้รังที่เกิดดี เช่นไม้อัญชันกำลังขึ้นงาม เหมือนสายรุ้งในอากาศฉะนั้น.

เรามีใจผ่องใส ได้ถวายโภชนะแด่พระองค์ ผู้เป็นเทวดา ล่วงเทวดา พระนามว่า เวสสภู ผู้แสวงหาคุณอันใหญ่หลวง.

พระสยัมภูพุทธเจ้าผู้ไม่แพ้อะไร ทรงอนุโมทนาทานของ เรานั้นว่า ผลจงเกิดแก่ท่านในภพที่เกิด.

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๒ - หน้า 764

ในกัปที่ ๓๑ แต่กัปนี้ เราได้ถวายทานใดในกาลนั้น ด้วย ทานนั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งการถวายโภชนะ.

ในกัปที่ ๒๕ แต่กัปนี้ เราได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิพระองค์หนึ่ง พระนานว่า อมิตตกะ ทรงสมบูรณ์ด้วยแก้ว ๗ ประการ มีพละมาก.

คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ และ อภิญญา ๖ เราทำให้แจ้งชัดแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้า เราได้สำเสร็จแล้ว ดังนี้.

ทราบว่า ท่านพระโภชนทายกเถระได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ด้วย ประการฉะนี้แล.

จบโภชนทายกเถราปทาน